Van hoge pieken naar diepe dalen: wat is er aan de hand met FC Utrecht?
In dit artikel:
FC Utrecht kende een vliegende start dit seizoen — foutloze kwalificaties voor de Europa League en drie zeges in de eerste vier eredivisieduels — maar zakte daarna abrupt terug. In de volgende negen competitiewedstrijden werd slechts één keer gewonnen, waardoor de sfeer omsloeg van optimisme naar zorg en analyses begonnen.
Trainer Ron Jans wijst vooral op het nijpende aantal blessures en de extra belasting van Europese duels; lichamelijk én mentaal kost dat punten en, belangrijker nog, raakt daardoor het vertrouwen van spelers beschadigd. Oud-speler en ex-trainer Erik van der Meer onderstreept diezelfde diagnose: sleutelspelers vielen uit, waaronder Victor Jensen (die na acht goals in negen wedstrijden een hamstringblessure opliep), Dani de Wit, Davy van den Berg en Yoann Cathline. Het voortdurende schuiven in de opstelling zou hebben geleid tot onduidelijkheid en een verstoord zelfvertrouwen binnen de selectie.
Ook Ton du Chatinier, die Utrecht in het seizoen 2010/11 trainde en dat club Engeland-gewijze Europese lastgevoel kent, waarschuwt dat de club niet gewend is aan het extra Europese programma. Volgens hem verschuift de focus naar die mooie Europese affiches, waardoor in de competitie punten verloren gaan en er aanpassingen in systeem en opstellingen nodig zijn als cruciale spelers (zoals een fitte nummer 10) ontbreken.
Opvallend is dat binnen de club de rust relatief bewaard blijft: Jans’ positie staat niet ter discussie. Van der Meer prijst zijn werk sinds aantreden en noemt het onterecht om hem nu te twijfelen; Du Chatinier merkt wel op dat het vertrouwen van de club in Jans krediet oplevert, maar dat de neerwaartse lijn niet te lang mag duren.
Een acute factor in de malaise is het ontbreken van doelpunten van spits Sébastien Haller. Voor Utrecht in de zomer aangetrokken voor een fors salaris, staat hij na dertien duels nog op nul goals. Kenners wijzen op zijn medische verleden — Haller onderging in 2022 chemokuren na de diagnose teelbalkanker — en het beperkte wedstrijdritme van de laatste jaren, waardoor hij fysiek nog niet op zijn oude niveau zou zitten. Haller zelf noemt het een proces en zoekt vooral de goals terug om zijn vertrouwen te herstellen.
Kortom: blessures, Europese belasting, verval in vertrouwen en een spits die nog niet rendeert vormen samen de belangrijkste verklaringen voor de neergaande lijn van FC Utrecht.