Uw spaargeld is niet veilig: ING beroept zich op kleine lettertjes en steekt erfenis in eigen zak

In dit artikel:

Erfgenamen van een kinderloze man die in mei vorig jaar overleed, vonden bij het opruimen een oud spaarbankboekje met een resterend tegoed van 1.725 euro; de laatste bijschrijving stond op 1984. ING weigerde uit te keren en beroept zich op verjaring: volgens het Burgerlijk Wetboek verjaart een vordering na twintig jaar zonder contact. De nabestaanden legden de zaak voor aan Kifid, maar het klachteninstituut wees hun klacht af met de motivering dat een beroep op coulance juridisch niet afdwingbaar is.

Het artikel hekelt die uitkomst als moreel verwerpelijk en noemt het krijgen van dit soort besluiten “gelegaliseerde diefstal”: de bank zou jarenlang van het geld hebben kunnen profiteren terwijl de erfgenamen nu buitengesloten worden. Er wordt ook gewezen op het contrast tussen ING’s recente miljardenwinsten en bonussen voor topmanagers enerzijds en de weigering over een relatief klein saldo anderzijds. Volgens de schrijver onderstreept deze zaak dat wettelijke verjaring en de juridische benadering van Kifid de morele verantwoordelijkheid van banken buitenspel zetten.

Voor lezers geldt de waarschuwing helder: controleer oude rekeningen en slapende tegoeden tijdig, want na lange inactiviteit kan wettelijk gezien aanspraak op geld vervallen. De zaak illustreert zowel een juridische tekortkoming als een bredere discussie over consumentenbescherming en de ethische plicht van financiële instellingen tegenover klanten en nabestaanden.