Utrechter Robert Stoelenga leeft al 35 jaar met de longen van een ander
In dit artikel:
Robert Stoelenga (59) vierde recent dat het 35 jaar geleden is dat hij twee donorlongen kreeg — naar alle waarschijnlijkheid de langstlevende persoon met donorlongen ter wereld. De ingreep vond in 1990 plaats in het St. Antonius Ziekenhuis onder leiding van prof. dr. Jules van den Bosch; Stoelenga was de eerste Nederlander die een dubbelzijdige longtransplantatie onderging. Bij het jubileum waren zijn huidige longarts Rob Schönwetter en Diana van Kessel aanwezig, die hem van 2010 tot 2023 begeleidde en hem al sinds 1989 kent. Van Kessel benadrukte dat Stoelenga een bijzondere, maar relatief makkelijke patiënt was: zijn lichaam accepteerde de donorlongen goed en ze hadden een goede klik.
Stoelenga kreeg de transplantatie vanwege cystic fibrosis (taaislijmziekte). Destijds was de operatie risicovol: circa 50% kans van slagen en een gemiddelde overleving van ongeveer drie jaar. Dat hij nog leeft illustreert zowel medische vooruitgang als zijn persoonlijke veerkracht. Hij zegt dat hij niet voortdurend in angst leeft, maar dat periodes van onzekerheid — zoals vocht achter de longen in 2024 — hem wel confronteerden met zijn sterfbaarheid. Therapie heeft hem geholpen het leven met een chronische aandoening te verwerken; hij blijft actief werken, sporten, dansen en in de natuur zijn.
Een belangrijk aandachtspunt voor Stoelenga is dankbaarheid richting de donorfamilie: hij waardeert de toestemming van de ouders van de minderjarige donor. Tegelijkertijd gebruikt hij zijn verhaal om anderen te stimuleren eerder met familie te praten over orgaandonatie. In het St. Antonius komt geregeld voor dat bij een overledene in het donorregister 'geen bezwaar' staat — wat betekent dat geen expliciete keuze is vastgelegd — en dat nabestaanden dan onduidelijkheid ervaren over de wil van hun naaste. Die onduidelijkheid kan zelfs leiden tot tegenstand tegen donatie. Stoelenga vindt het daarom van belang dat mensen hun wensen tijdig bespreken om nabestaanden lastige beslissingen te besparen.
Kortom: Stoelenga combineert persoonlijke getuigenis en dankbaarheid met een oproep tot meer openheid over orgaandonatie. Zijn 35-jarig jubileum illustreert zowel individuele veerkracht als de levensveranderende impact van transplantaties en de rol van duidelijke communicatie rondom donorwensen.