Uitzonderlijke maatregel van VS: oud-EU-commissaris mag land niet meer in
In dit artikel:
Vijf Europese activisten en een voormalige Eurocommissaris hebben een Amerikaans visumverbod gekregen en mogen de VS niet meer in. De maatregel, opgelegd door de regering-Trump, volgt op de recent gepresenteerde Amerikaanse nationale veiligheidsstrategie en is volgens Washington bedoeld als reactie op vermeende pogingen om Amerikaanse socialemediaplatforms te dwingen Amerikaanse standpunten te censureren of te onderdrukken.
Het meest in het oog springende doelwit is de Fransman Thierry Breton, Europees commissaris voor de interne markt van 2019–2024, die door Amerikaanse officials wordt gezien als drijvende kracht achter de EU Digital Services Act (DSA). Die wet legt platforms – veelal Amerikaanse bedrijven – verplichtingen op om risico’s zoals desinformatie, verkiezingsbeïnvloeding en haatzaaien te beperken. Amerikaanse onderminister Sarah Rogers benoemde de vijf persoonlijk op X en verwees naar een eerdere waarschuwingbrief van Breton aan X-eigenaar Elon Musk in 2024.
Ook getroffen zijn Imran Ahmed (leider van het in de VS gevestigde Center for Countering Digital Hate), Anna-Lena von Hodenberg en Josephine Ballon (beiden van het Duitse HateAid) en Clare Melford (medeoprichter van de Global Disinformation Index). Washington noemt voorbeelden zoals oproepen van Ahmeds organisatie om Amerikaanse ‘anti-vaxxers’ van platforms te verwijderen, waaronder de huidige Amerikaanse minister van Gezondheid Robert F. Kennedy.
De betrokkenen reageren fel. Breton spreekt van een heksenjacht en wijst op de brede, democratische steun voor de DSA in het Europees Parlement en door alle lidstaten. HateAid en GDI bestempelen het verbod als een poging om handhaving van Europese regels te belemmeren en noemen de stap onwettig en intimiderend; GDI spreekt zelfs van een autoritaire aanval op vrijheid van meningsuiting.
De zaak benadrukt de groeiende spanningen tussen de VS en EU over techregulering: Washington ziet de DSA als een bedreiging voor Amerikaanse platforms, terwijl Europese verdedigers de wet zien als democratisch gelegitimeerde regulering van online risico’s.