Typisch JA21: Eerst Geert een mes in de rug steken, daarna slachtoffer spelen over 'boze mailtjes'

In dit artikel:

Ingrid Coenradie, voormalig PVV-staatssecretaris die recent overstapte naar JA21, verscheen gisteren bij het NPO-programma Pauw & De Wit om kritiek op haar overstap te bekritiseren en zichzelf neer te zetten als slachtoffer van een zogenoemde "PVV-machine" en een "trollenleger". De columnist voert stevige kritiek: Coenradie zou zich verraderlijk hebben gedragen door vlak voor de verkiezingen van partij te wisselen en spreekt haar eigen achterban nu aan alsof boze reacties onderdeel zijn van een georganiseerde campagne.

Tijdens het gesprek moest Coenradie toegeven dat zij geen bewijs heeft dat de berichten door de partijtop van de PVV zijn aangestuurd en zei ook niet bedreigd te zijn geweest. De kritiek in het stuk is dat zij oprechte woede van voormalige PVV-stemmers wegzet als kunstmatige aanval, terwijl die burgers volgens de columnist vooral teleurgesteld en verontwaardigd zijn over wat zij zien als politiek opportunisme.

De column plaatst de zaak in een breder patroon: JA21 wordt neergezet als een partij gevormd door afsplitsers en carrièremakers — met verwijzingen naar Joost Eerdmans en Annabel Nanninga die eerder FVD verlieten — die profijt zoeken van populistische stemmen en vervolgens klagen over de toon van hun critici bij de publieke omroep. Verder wordt gesuggereerd dat Coenradie probeert mee te liften op een aangifte van GroenLinks-PvdA tegen PVV'ers rondom AI-plaatjes om zo een samenzwering te construeren.

Kortom: de columnist vindt Coenradies slachtoffernarratief zwak en meent dat wie in tijden van verkiezingen overloopt, te verwachten kritiek moet incasseren in plaats van die te framen als georganiseerde haatcampagne.