Trump ontvangt Netanyahu in Florida, 'succes Gaza-plan staat of valt met druk VS'
In dit artikel:
Netanyahu is direct na Zelensky in Mar‑a‑Lago aangekomen om met president Trump te overleggen over de volgende stap van Trumps 20‑puntenplan voor Gaza. De Amerikaanse ambitie voor fase twee omvat onder meer de installatie van een ‘apolitieke’ overgangsregering en de inzet van een internationale vredesmacht. Israëlische verlangens lopen echter heel anders: volgens analisten reist Netanyahu vooral om extra veiligheidsgaranties te verkrijgen, mogelijk toestemming voor actie tegen Iran, en om te voorkomen dat Gaza centraal blijft in het gesprek.
Fase één van het akkoord, dat in september werd aanvaard en later steun kreeg van de VN‑Veiligheidsraad, leidde begin oktober tot een staakt‑het‑vuren, uitwisseling van enkele gijzelaars en gevangenen en gedeeltelijke opening van hulproutes. Maar hulpverlening blijft ontoereikend, voedsel en medicijnen zijn schaars en vele Gazanen lijden in rudimentaire opvang. De VN registreert sinds het bestand op 10 oktober zo’n 394 doden, meer dan duizend gewonden en tientallen lichamen onder puin. Daarmee is fase één volgens experts slechts deels uitgevoerd: grootschalige bombardementen zijn grotendeels gestopt, maar het dagelijks geweld en de humanitaire nood duren voort.
De weg naar fase twee wordt door meerdere obstakels geblokkeerd. Belangen van de betrokken partijen verschillen fundamenteel. Netanyahu zou baat hebben bij een blijende veiligheidsdreiging om zijn coalitie te stabiliseren en scoort binnenlandse punten met harde maatregelen, zeker gezien de aankomende Israëlische verkiezingen. Hamas wil juist een politieke rol in Gaza behouden en zal alleen ontwapenen als Israël uit oostelijk Gaza terugtrekt en er een Palestijnse autoriteit controleert — voorwaarden die Amerika en Israël onacceptabel vinden.
Het 20‑puntenplan zelf krijgt kritiek als vaag en onuitgewerkt: veel intenties zonder concrete tijdlijnen, stappen of duidelijke tegemoetkomingen voor Palestijnen, waaronder geen concrete toezeggingen over een Palestijnse staat. Daardoor ontbreekt een aantrekkelijk ruilvoorstel om betrokken partijen daadwerkelijk te laten meewerken. Experts benadrukken dat uitvoering vrijwel volledig afhangt van externe druk, met de VS als cruciale dwarsdoorsnede. Zonder stevige, geloofwaardige druk van Washington is de verwachting dat er weinig verandert — of dat de situatie juist escaleert en een nieuwe oorlog wordt afgedwongen.
Kortom: de ontmoeting in Mar‑a‑Lago draait evenveel om Amerikaanse prestige en politieke belangen als om concrete vooruitgang in Gaza; of dat zal leiden tot fase twee of tot hervatting van strijd blijft onzeker en afhankelijk van of Trump Netanyahu echt onder druk zet.