Tony Blair is terug op het wereldtoneel en heeft weer plannen voor het Midden-Oosten
In dit artikel:
Afgelopen week verscheen de voormalige Britse premier Tony Blair onverwacht in het Witte Huis om te praten over de toekomst van Gaza. De bijeenkomst — waarbij ook voormalig president Trump en diens toponderhandelaar Steve Witkoff aanwezig waren — werd inhoudelijk niet openbaar gemaakt. Volgens Amerikaanse media werkt Blair al maanden aan een bestuursvoorstel voor Gaza, naar verluidt in samenwerking met Jared Kushner, de Israëlische minister Ron Dermer en de Emiraten-minister Abdullah bin Zayed.
In Amerikaanse rapporten zou het plan onder meer inhouden dat honderdduizenden Palestijnen financieel worden gecompenseerd om Gaza te verlaten, met een raming van 70 tot 100 miljard dollar voor zogenoemde “vrijwillige verhuizing”, wederopbouw, veiligheid en humanitaire hulp. Het Tony Blair Institute zegt dat Blair nooit heeft meegewerkt aan plannen die gedwongen of georganiseerde verplaatsing van Gazanen omvatten. Kritiek blijft bestaan, mede omdat Trump eerder met een visionaire — en door VN-secretaris‑generaal António Guterres sterk bekritiseerde — voorstelling kwam om Gaza om te vormen tot een luxeregio, iets wat door tegenstanders als etnische zuivering is bestempeld.
Blair brengt aanzienlijke ervaring met zich mee: premier van 1997–2007, daarna acht jaar gezant van het Quartet voor het Midden-Oosten, en momenteel leider van het Tony Blair Institute. Zijn reputatie blijft echter beladen door de Irak-invasie van 2003 en omstreden zakelijke banden in de regio. Voorstanders zien zijn betrokkenheid als poging om eerdere fouten recht te zetten; critici vragen zich af wat zijn motieven zijn en waarom Palestijnen niet aan tafel zitten.
De situatie kan spanningen veroorzaken met de huidige Britse regering onder Keir Starmer, die op korte termijn van plan is Palestina formeel te erkennen tijdens de VN‑vergadering — een stap die botst met het beleid van Trump en Israël. In Londen leidde Blairs bemoeienis tot verbazing en vragen over zijn rol en draagkracht in zo’n gevoelige geopolitieke kwestie.