Tokio wil 'negatief gevoel wegpoetsen': coronastress maakt plaats voor puur atletiekplezier

In dit artikel:

Tokio vormt een scherp contrast tussen de corona-Spelen en de huidige WK atletiek: waar bij de Olympische Spelen vier jaar geleden strenge besmettingsmaatregelen het beeld bepaalden, heerst er nu weer publiekseuphorie en meer ontspannen sfeer. Nederlandse atleten herinneren zich nauwgezette regels uit Tokio: mondkapjes, temperatuurscans door in plastic geklede medewerkers, dagelijkse speekseltests en het zoveel mogelijk binnenblijven in hotelkamers. Kleine praktische ergernissen bleven hangen — van lange wachttijden in hotelliften als iedereen in één gebouw verblijft tot het verbod voor atleten om zelf knoppen in te drukken tijdens de Spelen.

De beleving varieerde per sporter. Femke Bol kijkt positief terug: ondanks de beperkingen maakte ze er internationaal haar doorbraak met brons op de 400 m horden. Jessica Schilder ervoer de Spelen als zwaar; zij en haar coach verkeerden zelfs in isolatie nadat een medepassagier bij aankomst positief testte — Schilder vat het samen met de kort maar krachtige uitspraak: "Oh, de ellende." Nadine Visser herinnert zich weinig van de details, zoals vaak het geval is bij wedstrijden.

Nu, bij het WK in hetzelfde Japan National Stadium, zitten er gemiddeld ruim 50.000 toeschouwers per avond. De kunstmatige geluiden en lege tribunes zijn vervangen door echte fans; atleten mogen weer zwaaien en lachen zonder voortdurend op eieren te lopen. Organisatoren en officials blijven hoffelijk en nauwgezet werken, maar de constante angst voor positieve tests is verdwenen. Yuko Arimori, voorzitter van de Japanse atletiekbond, zegt ontroerd te zijn door de teruggekeerde energie en hoopt dat de WK het negatieve beeld van de corona-Spelen kan rechtzetten en het gemeenschapsgevoel van de sport doet herleven.