Toeristen fotograferen Tempus Fugit

In dit artikel:

In het centrum staat het fotogenieke woonhuis van Cor en Joke Tanis, waar toeristen regelmatig stilhouden om het gevelbord te bekijken. Joke Tanis-Westhoeve vertelt dat ze altijd al plezier had in het geven van namen aan huizen; na ideeën als "De Bijenkorf" of "Roezemoes" — een knipoog naar het drukke gezinsleven met zes kinderen — koos ze uiteindelijk voor een Latijnse spreuk. In december 1999 raakte een uitleg over "tempus fugit" en verwijzing naar Psalm 90 haar: het benadrukte de vergankelijkheid van mens en tijd. Als verrassing liet ze daarom een bord van scheepshout maken voor de verjaardag van haar man in juni. Sindsdien hangt het aan de gevel van het authentieke pand waarin nog twee oude voordeuren herinneren aan de tijd dat er een winkel was. Het bord trekt evenveel aandacht als die deuren en functioneert volgens Tanis als meer dan decoratie: “Je ziet daarin hoe vergankelijk het leven en de mens zijn en hoe de tijd vliegt.” Het gevelbord is zo zowel persoonlijk statement als publiek kunstwerk dat voorbijgangers aan de vluchtigheid van tijd en leven herinnert.