Toen Netflix met een misdaaddrama kwam over de Amsterdamse cannabisscene, ging er bij de oprichter van The Bulldog een alarmbel rinkelen

In dit artikel:

Op het zonnige terras aan de Oudezijds Voorburgwal hangt het geluid van toeristisch gelach en de geur van cannabis; een Schot prijst een joint als “de beste van de stad”. Dit is het terrein van The Bulldog, de eerste coffeeshop ter wereld, die in 1975 op nummer 90 begon in de kelder van een seksbioscoop. Oprichter Henk de Vries, toen een jongen van de Zeedijk, verkocht er stiekem wiet en wilde een huiskamer creëren waar koffie en cannabis samenkomen. De opening vond plaats een jaar vóór de wetswijziging in de Opiumwet die de Nederlandse softdrugspraktijk verder zou vormgeven.

Wat begon als een illegale handel uit een kelder groeide uit tot een internationaal merk: meerdere coffeeshops, cafés, een loungebar, hotel en souvenirzaken, plus vestigingen in het buitenland. De Vries bouwde zo een imperium en een publieke mythe rond The Bulldog, balancerend tussen het legale bestaan van coffeeshops en het nooit geheel gelegaliseerde traject van hun aanvoer — een blijvende paradox in het Nederlandse drugsbeleid.

Recentere wrijving ontstond toen Netflix een misdaaddrama aankondigde dat zich in de Amsterdamse cannabisscene zou afspelen. De Vries vreesde dat de serie, deels gesitueerd in zijn geboorte- en leefomgeving, een gefingeerd beeld van hem en zijn bedrijf zou schetsen. Als reactie publiceerde hij deze zomer een biografie, Henk de Vries: The Bulldog. De man, De mythe, bedoeld om zelf zijn verhaal te presenteren in plaats van overgeleverd te worden aan scenarioschrijvers. Na het zien van de serie oordeelde hij dat het fictie bleef; de televisieversie toont daarentegen een protagonist (Jack van Doorn, gespeeld door Jacob Derwig) die crasht in een spectaculaire scheidings- en imperiumramp — een verloop dat niet overeenkomt met De Vries’ actuele realiteit als ondernemer die nog steeds zijn merk uitbaat vanuit plaatsen als Bali, Rome en Ibiza.

Kortom: The Bulldog is zowel toeristische trekpleister en cultuuricoon als symbool van de onopgeloste botsing tussen gedoogbeleid en illegale toevoer. De vijftigjarige geschiedenis van het merk illustreert hoe een lokale underground-activiteit uitgroeide tot een wereldwijd herkenbaar fenomeen.