Tijdens de beste momenten van Andor vergeet je dat je naar Star Wars zit te kijken

In dit artikel:

Het tweede seizoen van Andor biedt een meer duistere en menselijke benadering van het Star Wars-universum, wat resulteert in spannende televisie die vooral fans van de franchise aanspreekt. Sinds Disney de rechten op Star Wars in handen heeft, zijn er veel series en films ontwikkeld, maar veel daarvan voelden vaak veilig en voorspelbaar aan, gestuurd door marketinginmenging. Anders is de serie Andor, die sinds het eerste seizoen geprezen wordt om zijn volwassen toon en focus op politieke intriges, naast de gebruikelijke actiescènes.

De serie volgt het ontstaan van de rebellenbeweging waar Luke Skywalker zich later bij aansluit, en onderzoekt thema's als idealisme en de grenzen daarvan. Het tweede seizoen benadrukt menselijke emoties en realistische worstelingen, zoals stress en familieproblemen, waardoor de kijker soms vergeet dat het om een sciencefictionverhaal gaat. Tegelijkertijd weigert de serie niet om zware onderwerpen aan te snijden, zoals de etnische zuivering van een planeet door een autoritair regime, wat voor intense momenten zorgt.

Wel kent Andor ook minder boeiende passages, vaak doordat het verhaal verhaallijnen en personages moet introduceren om het bredere Star Wars-universum te verbinden, wat minder betekenisvol is voor kijkers die de films niet kennen. Een opvallend moment is een speech van senator Genevieve O’Reilly over het niet verhullen van genocidaal geweld als zelfverdediging. Deze speech, opgenomen maanden voor oktober 2023, kreeg nauwelijks invloed van actuele gebeurtenissen en zou zonder twijfel door Disney’s focusgroepen zijn beoordeeld.

Al met al levert Andor een volwassen, complexe kijk op het Star Wars-universum die vooral door fans wordt gewaardeerd, waarbij spanning en politieke lagen samengaan met diepere menselijke verhalen.