Terrorisme kent geen rechtvaardiging: vijftig jaar na Wijster blijft trauma voelbaar

In dit artikel:

Vijftig jaar na de treinkaping bij Wijster blijft het leed onder slachtoffers en nabestaanden sterk aanwezig. Het incident uit 1975 — onderdeel van een reeks acties door Zuid-Molukse activisten in die periode — wordt nog altijd herdacht en roept pijnlijke herinneringen op bij wie het meemaakte. Veel betrokkenen benadrukken dat politieke motieven geen rechtvaardiging vormen voor het zaaien van angst en geweld; de nasleep heeft blijvende psychische en sociale gevolgen voor overlevenden en families. De discussie rond herinnering en verzoening speelt voort: hoe herdenk je zo’n gebeurtenis rechtvaardig zonder het trauma te bagatelliseren, en welke rol speelt de staat in erkenning en nazorg? Voor nieuwkomers in de geschiedenis: de kapingen van de jaren zeventig waren bedoeld om aandacht te vragen voor de Molukse onafhankelijkheidsstrijd, maar lieten een spoor van slachtoffers en maatschappelijke verdeeldheid achter dat decennia later nog voelbaar is.