'Tentkapstok te koop', schreeuwde een kind op de camping

In dit artikel:

Op een camping veranderde een ogenschijnlijk onschuldige kinderverkoop snel in een echte markt: kinderen zaten met kleedjes, verkochten Pokémon-kaarten, armbandjes en weggegeven speelgoed, en zelfs bij de wc’s ontstond handel. Het beeld — broertjes die de kapstok van hun ouders proberen te slijten — maakte de verteller aan het denken over opvoeding en over hoe vanzelfsprekend marktgedrag is geworden.

Thuis wordt er gezocht naar een verklaring in een essay van Natalia Ginzburg uit 1962: in plaats van de kleine deugden zoals zuinigheid en voorzichtigheid te kweken, zouden ouders volgens haar de grote kwaliteiten moeten aanmoedigen — vrijgevigheid, moed, openheid, waarachtigheid en het streven naar zijn en weten. De schrijver meent dat die oudere kritiek op de consumptiemaatschappij nog steeds actueel is.

Uitgebreider reflecteert de auteur op hoe de publieke ruimte in de afgelopen decennia is verkocht aan winkels, auto’s en distributiecentra, waardoor straatleven en gemeenschapscontacten zijn verschraald. Het krijgen van een baby die alleen buiten kon slapen, bracht het onderwerp dichtbij: tijdens het wandelen kwamen steeds meer oudere buurtgenoten opduiken, die kruiden en gehaakte mutsjes meegaven en het kind bewonderden — een teken van een verweven publieke levensvorm die verloren lijkt te gaan door commerciële en mobiliteitsgedreven veranderingen.