Teeuwen, Holman, Gül: maak kennis met het rechtse sneeuwvlokje

In dit artikel:

Universitair docent Harry Pettit wordt in het artikel neergezet als iemand met aanstootgevende opvattingen over Israël, waarop een zelfverklaard A‑team van “vrijdenkers” prompt ingrijpt om hem het spreken te beletten. De schrijver gebruikt die casus als insteek om het bredere debat rondom 'woke' — dat ongeveer tien jaar geleden opkwam — te bespreken: enerzijds valt er volgens hem veel te spotten met excessen, anderzijds is de reflex om direct te cancelen ook problematisch. Het stuk hekelt het zich wentelende slachtofferschap en de tendens om elk conflict tot morele grootspraak op te blazen, en qualificeert het taalgebruik van de jongere generatie als klaaglijk en overdreven. Impliciet speelt de tegenstelling tussen vrije meningsuiting in de universitaire wereld en de druk van publieke verontwaardiging een grote rol. De situatie rondom Pettit wordt zo gepresenteerd als voorbeeld van een bredere polarisatie over wie mag spreken en hoe men met controversiële meningen omgaat.