Syrische verkiezingen eerste wankele stap op weg naar nieuwe toekomst

In dit artikel:

Sinds de val van dictator Assad organiseert Syrië voorlopige parlementsverkiezingen die volgens de regering een eerste stap naar een nieuwe, meer democratische toekomst moeten vormen; de uitslag wordt in het artikel voor "morgen" verwacht. De verkiezingen zijn echter geen directe volksstemming: een door de president aangestelde hogere kiescommissie van elf leden – onder wie twee vrouwen, waaronder Hanan al Balkhi – superviseert een ingewikkeld, meerstappenproces met provinciale subcommissies en kiesraden. Uiteindelijk zal de commissie twee derde van het parlement aanwijzen; één derde wordt rechtstreeks door de president benoemd. Kritische waarnemers vinden dat hierdoor de president te veel invloed houdt en de procedure weinig transparant is.

De kiescommissie verdedigt het model als noodoplossing na jaren van dictatuur, oorlog en economische crisis. Volgens leden van de commissie zijn directe verkiezingen voorlopig onrealistisch en moet dit proces dienen als tussentrap richting echte democratische verkiezingen; al is er wel sprake van een doelstelling om ongeveer 20 procent van de zetels aan vrouwen toe te wijzen. De voorzitter Mohammad Wali (van Koerdische afkomst) benadrukt dat zetels in gebieden waar niet kon worden gestemd — delen van Raqqa, Hasakah en Sweida — voorlopig bewaard zullen blijven.

In Damascus overheerst bij veel inwoners verwarring en onwetendheid: veel mensen kennen de kandidaten of hun programma’s niet en weten niet precies wanneer er gestemd is. Gesprekken met bewoners laten zien dat er verlangen bestaat naar meer inspraak en duidelijke kandidatenprogramma’s, maar ook het besef dat het opbouwen van een functionerende democratie tijd zal kosten. Samengevat: de verkiezingen worden door sommigen gezien als een symbolische doorbraak, terwijl anderen ze als onvolmaakt en te sterk door de uitvoerende macht gestuurd bestempelen.