Straft Google AI-content af? Wat wel en niet mag

In dit artikel:

De afgelopen maanden is duidelijk geworden dat Google AI-gegenereerde tekst niet per se bestraft, maar wel harde maatregelen neemt tegen grootschalige, laagwaardige publicaties die primair zijn opgezet om rankings te manipuleren. Google staat het gebruik van taalmodellen toe zolang de content “people-first” is, bronnen en expertise zichtbaar zijn en publicatiegedrag niet valt onder de spam- of reputatiepolicies. Centraal staat gedrag en uitkomst: worden er duizenden vergelijkbare pagina’s zonder echte meerwaarde online gezet? Dan spreekt Google van “scaled content abuse” en kunnen zichtbaarheid, indexering of zelfs gedeelten van een site worden gedegradeerd of gedeïndexeerd.

Wat er recent gebeurde en waarom het relevant is
- In 2024–2025 heeft Google zijn communicatie en handhaving aangescherpt rondom site reputation abuse; dat leidde tot verwijdering of verlagen van specifieke subsecties van autoritaire domeinen die gevuld waren met lage-waarde-inhoud (bijvoorbeeld coupon- of affiliate-mappen).
- Ahrefs onderzocht in een dataset van 600.000 pagina’s (2025) of AI-auteurschap samenhing met slechtere rankings en vond geen negatieve correlatie: veel goed scorende pagina’s bevatten AI-teksten. Dat ondersteunt het idee dat het gereedschap niet het probleem is, maar de kwaliteit en intentie erachter.
- Onderzoek naar detectietools (GenAIDetect 2025, TH-Bench maart 2025, DAMAGE januari 2025) laat zien dat AI-detectoren snel falen zodra teksten licht worden herschreven of “gehumanized”. Simpele redactiewerkzaamheden maken detectie lastig, waardoor detectoren geen betrouwbaar basispunt vormen voor beleid of redactionele keuzes.

Waar veel AI-agents de fout ingaan
- Massale, sjabloonmatige uitrol met weinig unieke invalshoek, oppervlakkige bronnen en een publicatieritme dat geen ruimte laat voor factchecks is de kern van het risico. Dit creëert signalen die Google als spamgedrag interpreteert.
- Problemen ontstaan vaak per pagina, vervolgens per map of sectie, en soms pas op domeinniveau. Autoriteit van een hoofdsite beschermt niet automatisch subdomeinen of losse directories met zwakke content.

Wat uitgevers beter kunnen doen
- Richt je op kwaliteit per publicatie: zoekintentie, unieke data of voorbeelden, duidelijke bronnen, zichtbare auteurs en redactionele eindverantwoording.
- Gebruik AI als hulpmiddel voor deskresearch, structuuropbouw en varianten, maar laat de eindbeslissing bij een editor met domeinkennis. Houd publicatietempo in lijn met capaciteit voor factchecks en updates.
- Meet en stuur op signaalgedreven kwaliteitscriteria in plaats van aantallen pagina’s of puur zoekvolume.

Praktische, werkbare criteria
- Duidelijke match met zoekintentie per onderwerp.
- Originele invalshoek, eigen data of concrete voorbeelden.
- Transparante bronvermelding en auteurspagina’s.
- Redactionele controle en updatecapaciteit.
- Monitoring van indexering, zichtbaarheid en eventuele handmatige meldingen.

Kort overzicht van een weekritme voor beheer
- Stel doelen en kwaliteitskaders in (eenmalig).
- Verzamel data: verschijnen pagina’s in index en vindbaarheid?
- Analyseer zichtbaarheid en opbrengst.
- Controleer redactionele kwaliteit en signalen van misbruik.
- Rapporteer wekelijks en zoek oorzaken bij daling.

Conclusie
Een generieke “straf” op AI-auteurschap is onwaarschijnlijk en ook onbruikbaar: Google richt zich op misbruik en kwaliteit. Voor wie met AI-agenten werkt is de veilige route niet maximaal volume, maar aantoonbare redactionele zorg, unieke waarde en een publicatiemodel dat ruimte laat voor bronnen en factchecks. Daarmee blijft AI een versneller zonder zichtbaarheid te ondermijnen.