"Straffe taal als afleiding": waarom Donald Trump het bewust niet over de slabakkende economie wil hebben

In dit artikel:

President Trump besteedt op zijn recente campagnerally's in de VS weinig aandacht aan de verzwakkende economie en kiest er bewust voor om de focus te verleggen, stelt Amerikakenner Michiel Vos. Tijdens een bijeenkomst in Pennsylvania richtte hij zich vooral op persoonlijke aanvallen ('sleepy Joe') en scheldwoorden over landen ('shithole countries') in plaats van op zorgen van kiezers over stijgende prijzen voor onder meer gas en eieren. Vos, die de Amerikaanse politiek van dichtbij volgt, merkt op dat hoewel Trump in zijn tweede termijn historisch onpopulair scoort in peilingen, zijn kernachterban hem dat voorlopig niet kwalijk neemt.

De economische cijfers zijn zorgelijk: bedrijven nemen minder personeel aan, de werkloosheid stijgt licht en de groei zwakt af. De Amerikaanse centrale bank heeft inmiddels voor de derde keer de rente verlaagd om de economie te stimuleren. Toch lijken veel kiezers, vooral lagere-inkomensgroepen die gevoelig zijn voor prijsstijgingen en vaak tot Trumps aanhang behoren, die pijn nog te voelen.

Vos trekt de conclusie dat Trump ervoor kiest zijn politieke energie te steken in zichtbare buitenlands- en binnenlandse optredens—van handelsmissies en ontmoetingen met Xi Jinping tot vredesinitiatieven—terwijl hij complexe binnenlandse dossiers als inflatie en zorgkosten minder centraal zet. Door te provoceren over immigratie en tegenstanders en met een entertainende stijl, weet hij de publieke aandacht af te leiden van minder aansprekende beleidsproblemen.

Desondanks blijft zijn positie binnen de Republikeinse partij sterk: strenge immigratiepolitiek en het leiderschap van de partij beschermen hem tegen veel interne kritiek. Uiteindelijk zullen de tussentijdse verkiezingen in november 2026 bepalen of zijn invloed in het Congres blijft bestaan, maar voorlopig ontbreekt er bij de Democraten een duidelijke uitdager die zijn machtsbasis echt kan bedreigen.