Stevige confrontatie Jetten-Timmermans op thema zorg: 'Staat gewoon te jokken'

In dit artikel:

Zondagavond tijdens het tweede RTL-debat botsten zes lijsttrekkers fel over vooral zorg, maar ook migratie en wonen. Aan tafel zaten Rob Jetten (D66), Frans Timmermans (GL/PvdA), Dilan Yeşilgöz (VVD), Henri Bontenbal (CDA), Joost Eerdmans (JA21) en Jimmy Dijk (SP).

De meeste scherpte ontstond rond de zorg: rechts wil het eigen risico op 385 euro houden of zelfs verhogen naar 440 euro om kosten te beheersen; links pleit voor verlaging of afschaffing en wil de rekening elders leggen. Yeşilgöz waarschuwde dat verlaging tot hogere premies leidt; Dijk noemde het eigen risico “een boete op ziek zijn” en Timmermans wil het halveren. Jetten waarschuwde dat afschaffing wachttijden zal verlengen. De ruzie escaleerde toen Jetten Timmermans verweet de koers van Wilders te volgen; Timmermans antwoordde feller en zei: “De heer Jetten staat hier gewoon te jokken.” De discussie draaide ook om CPB-doorrekeningen: volgens Timmermans zou D66 het basispakket willen bevriezen, waardoor nieuwe medicijnen niet automatisch vergoed zouden worden; Jetten ontkende dit. Uit de CPB-schetsen blijkt dat VVD en D66 het pakket volledig willen bevriezen, CDA deels.

Op migratie botsten vooral rechtse partijen over de spreidingswet en opvangbeleid: Eerdmans verwijt de VVD een te ruim opvangbeleid, Yeşilgöz hekelt dat JA21 fonds voor opvang in de regio wil schrappen. Opvallend was overeenstemming over strengere regels voor arbeidsmigratie en kritiek op uitbuiting, met waardering voor het werk van de SP daarin.

Bij wonen waren partijen het eens dat er veel moet worden bijgebouwd, maar er waren meningsverschillen over prioriteiten en maatregelen: Eerdmans wil geen voorrang meer voor statushouders bij sociale huur, Jetten noemde dat zondebokpolitiek. Ook de hypotheekrenteaftrek bleef twistpunt; CDA en D66 accepteren gedoseerde aanpassingen, JA21 lanceert andere ingrepen die door tegenstanders als verborgen plannen worden bestempeld.

Kortom: het debat liet diepgaande beleidsverschillen zien, met strategieën die deels door CPB-doorrekeningen worden geduid en die tot felle persoonlijke verwijten leidden.