Starters blijven huurwoningen kopen: 'Absoluut geen oplossing'
In dit artikel:
Beleggers zetten in hoog tempo huurwoningen te koop, waardoor starters vaker een betaalbaar koopaanbod vinden maar de voorraad huurwoningen krimpt. Volgens het Kadaster verkocht deze groep tussen juli en september 15.800 woningen — ruim 37% meer dan een jaar eerder — een trend die sinds begin 2023 aanhoudt en die het instituut elk kwartaal vergelijkt met dezelfde periode vorig jaar om seizoenseffecten uit te sluiten. Woningmarktexpert Matthieu Zuidema signaleert dat vooral goedkope huurwoningen worden verhandeld: kopers betaalden gemiddeld circa €384.000 voor een woning van een investeerder, tegen €511.000 voor een woning van een particuliere eigenaar, een verschil van bijna €130.000. Daardoor kunnen sommige starters alsnog kopen, maar voor mensen die afhankelijk zijn van huren, waaronder veel studenten, verdwijnt cruciale huisvesting.
De uitpondgolf begon vooral in de grote steden, waar de Wet betaalbare huur het rendement op verhuur aantastte, maar breidt zich nu naar buitenstedelijke gebieden uit doordat veranderende vermogens- en belastingregels (Belastingplan 2026) particuliere eigenaren extra prikkelen te verkopen. Investeerders kochten in hetzelfde kwartaal ook bijna 6.000 woningen (40% meer), maar 59% daarvan kwam van andere beleggers, wat de gezamenlijke voorraad niet compenseert. Van de ongeveer 300.000 woningen in deze categorie neemt de omvang jaarlijks met naar schatting 7 à 8% af.
Academisch deskundige Piet Eichholtz van de Universiteit Maastricht waarschuwt dat dit verschuiven het probleem van de krapte niet oplost: de verandering bevoordeelt sommige groepen en benadeelt anderen zonder dat er netto meer woningen bijkomen. Bovendien remt de situatie particuliere investeringen in herontwikkelingen (bijvoorbeeld kantoren naar woningen), en veel starters blijven aangewezen op huren. Eichholtz verwacht dat de prikkel voor beleggers om te verkopen op korte termijn even sterk blijft.
Kort samengevat: de uitpondgolf vergroot de mogelijkheden voor een deel van de koopstarters en verlaagt korte termijn prijzen bij transacties van beleggers, maar leidt tegelijkertijd tot een structurele afname van betaalbare huurvoorraad en biedt geen structurele oplossing voor de woningtekorten. Politieke keuzes rond belasting en huurregels blijven bepalend voor hoe deze ontwikkeling doorzet.