Spreidingswet zorgt voor ruzie tussen gemeenten die azc's pal op hun grens plannen: 'Problemen afschuiven op je buurman'

In dit artikel:

Meerdere Nederlandse gemeenten liggen met elkaar in conflict omdat één gemeente een asielzoekerscentrum (azc) vlak op de grens wil vestigen, zo veroorzaakt door de landelijke spreidingswet. Die wet dwingt gemeenten om vluchtelingen en opvangplaatsen te verdelen, maar sommige gemeenten proberen de praktische last bij hun buurman neer te leggen door locaties precies op de grens te kiezen. Daardoor ontstaan felle buurtrellen: bestuurders en bewoners voelen zich gedupeerd en spreken over ‘‘problemen afschuiven op je buurman’’.

De ruzies lopen uiteen van mondelinge confrontaties tot formele bezwaren en vertragingen bij vergunningverlening; volgens betrokkenen doen de vetes soms denken aan een soap. De tegenstand komt voort uit praktische zorgen (capaciteit, voorzieningen, sociale druk) en politieke gevoeligheid rond opvanglocaties.

Het conflict laat zien dat de spreidingsdoelstelling niet automatisch tot draagvlak leidt en dat lokale belangen en grenslocaties ingewikkelde afwegingen opleveren. Mogelijke oplossingen die genoemd worden zijn betere regionale afstemming, meer sturing door het rijk of financiële en organisatorische prikkels om gemeenten daadwerkelijk samen te laten werken in plaats van de last te verplaatsen.