Spaanse klimaatrealisten houden conferentie: "Zonder data is er geen crisis"
In dit artikel:
Half november hield de Spaanse Vereniging van Klimaatrealisten (ARC) haar eerste conferentie in Madrid, in een volle zaal van de Francisco Marroquín Universiteit. De organisatie, samengesteld uit wetenschappers uit onder meer klimatologie, meteorologie, biologie en geologie, stelde als doel een alternatief klimaatdebat te faciliteren: minder slogans, meer bewijs — in de woorden van ARC-voorzitter dr. Javier Vinós: “Zonder data is er geen crisis; zonder debat is er geen wetenschap.”
Sprekers betoogden dat veel publieke en politieke framing van klimaatverandering eenzijdig is. Vinós benadrukte een langjarige geologische afkoeltrend van zo’n vijftig miljoen jaar en duidde de recente opwarming vooral als natuurlijke variabiliteit; hij stelde ook dat de precieze invloed van CO₂ op het klimaat onzeker is en noemt kooldioxide tegelijk essentieel voor plantengroei. Geograaf Javier del Valle bekritiseerde media en overheidscommunicatie — verwijzend naar oudere publieksframes zoals het jarenzeventig-ijskaartscenario en het Spaanse Communicatiehandboek van het ministerie voor Ecologische Transitie — en betoogde dat angst en alarmisme politiek en economisch nut dienen.
Verschillende presentaties legden de nadruk op alternatieve verklaringen voor actuele verschijnselen: milieuprofessor José Ramón Arévalo wees erop dat bosbranden vaker samenhangen met landelijke verloedering en opeenhoping van brandbaar materiaal dan met klimaatverandering alleen. Glacioloog Javier González Corripio stelde dat gletsjerterugtrek al vóór grootschalig fossielbrandstofgebruik begon. Klimatoloog Saúl Blanco presenteerde diatomeeënonderzoek dat volgens hem sterke historische temperatuurschommelingen laat zien en betwist een eenduidige opwarmingstrend. Deens onderzoeker Karl Iver Dahl‑Madsen besprak voedselzekerheid: honger beschouwt hij voornamelijk als bestuurlijk probleem en hij pleitte voor technologische landbouwoplossingen, terwijl hij biologische teelt kritisch noemde.
Tijdens het slotpanel werd gewaarschuwd tegen beleidsmaatregelen die onvoldoende technische toetsing of kosten-batenanalyse kennen; sprekers wezen erop dat klimaatvragen soms worden gebruikt om politieke keuzes te rechtvaardigen door middel van angst, en dat rijke landen meer aanpassingsvermogen hebben. ARC concludeerde dat het klimaatdebat ruimte moet bieden voor open discussie en wetenschappelijke geluiden die volgens hen te weinig aan bod komen.
De gepresenteerde standpunten roepen veel controverse op binnen de bredere wetenschappelijke gemeenschap; het IPCC en de meerderheid van klimaatonderzoekers houden vast aan de stelling dat recente opwarming grotendeels door menselijke uitstoot wordt veroorzaakt. De ARC-voorstanders zien hun bijeenkomst als poging om die dominante visie publiekelijk uit te dagen.