Na 31 jaar openheid over tragische inhoud van Songfestivallied Willeke Alberti: 'Zelfs zij kende achtergrond niet toen ze op podium stapte'

In dit artikel:

In 1994 zond Nederland naar het Eurovisie Songfestival in Dublin het nummer Waar is de zon, dat volgens tekstschrijver Coot van Doesburgh een heimelijk eerbetoon was aan haar goede vriend Johan Westenberg. In het onlangs verschenen boek Live to tell van Robbert Blokland en Matthijs le Loux vertelt Van Doesburgh voor het eerst dat ze de tekst schreef tijdens de laatste vier maanden dat ze Westenberg verzorgde; hij stierf op 43‑jarige leeftijd aan aids.

Westenberg, universitair docent en voorzitter van de hiv‑vereniging, verviel in zijn laatste periode tot een bijna volledig hulpeloos, uitgeput lichaam. Van Doesburgh zegt de tekst in twee uur te hebben geschreven op een koude winterochtend om haar verdriet en verwarring over zijn aftakeling te verwoorden, maar ze koos er bewust voor de achterliggende persoonlijke aanleiding niet expliciet te maken zodat luisteraars hun eigen betekenis konden vinden. De uitvoerende Willeke Alberti was zich destijds niet van die achtergrond bewust.

Artistiek bleef het nummer populair in Nederland, hoewel het op Eurovisie in 1994 slechts vier punten uit Oostenrijk kreeg. Van Doesburgh heeft een lange carrière als tekstschrijver, onder meer voor Nederlandstalige versies van musicals als A Chorus Line en Mamma Mia en het lied Vleugels van mijn vlucht. Het verhaal illustreert hoe persoonlijke rouw en de taboes rond hiv/aids in de jaren ’90 soms alleen via gecodeerde teksten naar buiten kwamen.