Sober optreden van Bob Dylan, maar het publiek is volledig in de ban van zijn muziek: 'Het voelt als een kerkdienst'
In dit artikel:
Bob Dylan trad dinsdagavond op in de AFAS Live in Amsterdam voor de eerste van twee shows, en hield de aandacht strikt op de muziek zelf: telefoons werden bij de ingang in een afgesloten etui gestopt, pers en fotografen bleven buiten en de bar was gesloten. Circa 5.000 fans uit binnen- en buitenland waren aanwezig; voor kaarten werd gemiddeld zo’n €150 betaald. Veel toeschouwers reizen Dylan al decennialang achterna vanwege zijn bijzondere stem en invloedrijke teksten — hij ontving in 2016 de Nobelprijs voor de Literatuur.
Dylan zelf trad vrijwel onopvallend op. Hij zat grotendeels achter een vleugel die midden op het sobere podium stond; alleen een grijze haardos was af en toe zichtbaar. Hij zei tijdens het concert geen woord tegen het publiek. Pas na ongeveer 45 minuten hoorde men voor het eerst de mondharmonica, waarna het publiek zichtbaar opgelucht en enthousiast reageerde. Zijn stem is ouder geworden maar kwam volgens de verslaggever duidelijk en verstaanbaar over; Dylan presenteert zijn werk eerder als voordracht dan als klassiek zingen.
Het repertoire bevatte weinig grote hits die het brede publiek meteen herkent — nummers als Blowin’ in the Wind, Hurricane en Like a Rolling Stone ontbraken — maar de opeenvolging van Key West (Philosopher pirate), Watching the River Flow en It’s All Over Now Baby Blue vormde een hoogtepunt en bracht een serene sfeer in de zaal. Het podiumbeeld bleef minimaal: vier bandleden, enkele lampen en één speels moment waarin de contrabas zelfs een pirouette maakte.
De strikte toegangs- en fotografieregels vallen samen met een bredere trend onder artiesten om journalisten te weren; recent gebeurde dat ook bij optredens van anderen in Amsterdam zoals Tom Odell en bij aankomende shows van artiesten als Lady Gaga en Benson Boone. Overall was het optreden een ingetogen viering van Dylan als liedschrijver en performer, waar het luisterend publiek volledig op de muziek was gericht.