SLECHTE VERLIEZER: Peter Plasman jankt over besluit OM in zaak-Borsato! 'Laat die man met RUST!'

In dit artikel:

Het Openbaar Ministerie heeft besloten geen hoger beroep aan te tekenen tegen de vrijspraak van zanger Marco Borsato; die mededeling kwam dinsdag. De rechtbank had Borsato eerder volledig vrijgesproken van ontucht omdat het bewijs volgens de rechters flinterdun of afwezig was. Justitie concludeert dat de kans dat het gerechtshof bij hoger beroep alsnog tot een veroordeling komt “zeer klein” is en ziet daardoor geen grond om door te procederen.

Peter Plasman, de advocaat van de aangeefster, uitte scherpe kritiek op dat besluit. Hij stelt dat het OM de benadeelde in de steek zou laten en wijst erop dat het OM haar verhaal nog steeds “geloofwaardig” noemt, waardoor volgens hem een hoger beroep op zijn plaats zou zijn om het signaal naar andere slachtoffers te bewaken. Plasman vindt dat als het OM aanvankelijk dacht een stevige zaak te hebben, het consistent moet doorzetten.

De auteur van het opiniestuk verwerpt die redenering fel. Centraal staat het verschil tussen een geloofwaardig klinkend persoonlijk verhaal en juridisch bewijs: consistentie of emotionele overtuiging volstaan niet voor een veroordeling als er geen feitelijke steun bestaat. Het OM volgt met de stap terug volgens de schrijver juist een gezonde rechtsstatelijke logica: als de rechter het bewijs onvoldoende acht, heeft doorprocederen weinig zin en zou dat onevenredige schade toebrengen aan iemand die reeds onschuldig is bevonden. Voortzetting van de strafzaak uit principiële of theatrale motieven zou volgens de auteur neigen naar een “showproces”.

Verder bestrijdt het stuk Plasmans zorg over het signaal naar andere slachtoffers. Waar Plasman vreest dat terugtrekken door het OM ontmoedigend werkt, stelt de columnist dat het juiste signaal is dat strafvervolging gestoeld moet zijn op voldoende bewijs — anders wordt het gevaarlijk en onrechtvaardig om mensen eindeloos te blijven vervolgen op basis van beschuldigingen alleen.

Kortom: OM stopt met hoger beroep vanwege zwak bewijs en geringe kans op veroordeling; de advocaat van de meldster is het daar niet mee eens en roept op door te gaan; het opiniestuk verdedigt het besluit als behoud van rechtsstatelijke normen en waarschuwt tegen het voortzetten van processen die voornamelijk door mediadruk worden gevoed. Context: de discussie raakt aan fundamentele vragen over bewijs, de standaard “wettig en overtuigend” in het strafrecht en de balans tussen slachtofferschap en rechtsbescherming van verdachten.