Sint-Vincentius Limburg verwacht 35 procent meer hulpvragen door beperking werkloosheidsuitkering
In dit artikel:
Vrijwilligersvereniging Sint‑Vincentius Limburg waarschuwt dat zij de komende vijf jaar ongeveer 35% meer hulpbehoevenden zal moeten bijstaan. De organisatie van 38 lokale verenigingen, onder leiding van voorzitter Stef Vandebroek, ondersteunt momenteel zo’n 12.500 mensen (waaronder 3.000–4.000 kinderen) met voedselpakketten, kleding, verzorgingsmiddelen en schoolspullen.
De verwachte toename heeft twee oorzaken: vanaf begin volgend jaar wordt de werkloosheidsuitkering in de tijd beperkt, waardoor meer mensen op een leefloon terechtkomen, en daarnaast verliezen sommigen hun arbeidsongeschiktheidsuitkering. Tegelijkertijd stopt een belangrijke bron van materialen: het Europees Sociaal Fonds Plus (ESF+) levert jaarlijks grote hoeveelheden voeding en verzorgingsproducten, maar die toevoer wordt vanaf 2026 sterk verminderd. Vandebroek rekent die kentering in Limburg op ongeveer een miljoen euro aan goederen per jaar. Hij zegt: "Daarom luiden we niet langer de alarmbel, maar de alarmklok."
De combinatie van een sterke stijging van de hulpvraag en veel minder ontvangen producten heeft concrete gevolgen. Sint‑Vincentius merkt nu al dat bepaalde levensmiddelen (zoals olie en melk) moeilijker verkrijgbaar zijn en verwacht dat binnen een half jaar het aanbod merkbaar slinkt. Steeds meer tweeverdieners en alleenstaande moeders doen een beroep op hulp, en de druk zal het zwaarst zijn in regio’s waar armoede al langer speelt — met name de oost‑westas van Maasmechelen tot Beringen en steden als Sint‑Truiden en Tongeren‑Borgloon.
De vereniging werkt volledig op vrijwillige basis (ongeveer 1.200 vrijwilligers) en ontvangt geen structurele subsidies; lokale overheden dragen soms bij aan huisvestings- of energiekosten. Doordat overschotten van supermarkten ook afnemen en winkels vaker producten met korting blijven verkopen, zal Sint‑Vincentius in toenemende mate zelf producten moeten aankopen — iets wat moeilijk is omdat de organisatie uitsluitend draait op giften en inbreng van particulieren.
Kortom: Limburgs netwerk van hulpverleners ziet zich geconfronteerd met een komende explosie in hulpvragen terwijl een belangrijke stroom gratis goederen opdroogt, waardoor tekorten en extra kosten onvermijdelijk lijken tenzij er nieuwe steunmaatregelen komen.