Sinds Alaska-top wordt Rusland steeds agressiever, ook richting Europa: 'Poetin ziet geen belemmeringen meer'
In dit artikel:
De top tussen Donald Trump en Vladimir Poetin in Alaska op 15 augustus, bedoeld om een pad naar vrede tussen Rusland en Oekraïne te openen, heeft niet geleid tot de gewenste de-escalatie. In de weken daarna is de Russische agressie juist toegenomen: geen nieuw sanctiepakket of direct vredesoverleg volgde vanuit Washington, terwijl Moskou zijn aanvallen heeft opgevoerd en daarbij steeds vaker ook westerse en NAVO-grenzen test.
Concreet vielen na de Alaska-bijeenkomst meerdere grote aanvallen op Oekraïne: op 21 augustus raakte een Amerikaanse elektronicafabriek in het westen van Oekraïne getroffen, kort daarna liepen EU-kantoren in Kiev schade op, en afgelopen zondag voerden de Russen hun grootste luchtaanval tot nu toe uit met naar verluidt zo’n achthonderd drones, waarbij voor het eerst een regeringsgebouw in Kiev geraakt werd. Deze week overschreden vijftien tot twintig drones het Poolse luchtruim; Polen en NAVO-bondgenoten schoten meerdere toestellen neer, waarmee de NAVO voor het eerst sinds het begin van de grote oorlog in actie kwam tegen incourante vliegtuigen.
Geopolitiek analist Rob de Wijk interpreteert de reeks acties als bewuste provocation: Rusland probeert uit te vinden hoe ver het kan gaan en wil Europa ontmoedigen om Oekraïne verder te steunen. Door de aanslagen put Moskou Oekraïense luchtafweer uit en verzamelt het informatie over de snelheid en effectiviteit van NAVO-reacties. Het incident boven Polen geeft volgens hem vooral inzicht in de capaciteit en respons van westerse luchtverdediging.
De NAVO-reactie was snel maar terughoudend — niet “verwoestend”, zoals premier Mark Rutte eerder waarschuwde dat zou gebeuren bij een directe aanval — en het ontbreken van een stevige Amerikaanse tegenreactie vergroot volgens De Wijk het zelfvertrouwen van Moskou. Hij waarschuwt dat het huidige patroon, waarbij machtspolitieke leiders internationale regels lijken te negeren, een gevaarlijk precedent schept dat anderen ertoe kan aanzetten hetzelfde te doen. De situatie legt de nadruk op de noodzaak van versterkte defensie-inspanningen in Europa, maar ook op het belang van duidelijke en krachtige steun van de VS om verdere escalatie te voorkomen.