Simon Rozendaal schrijft boek over gezondheidsrisico's chemische middelen. 'Ik verlang naar een Gezond Verstand Instituut'

In dit artikel:

Simon Rozendaal, voormalig wetenschapsjournalist en scheikundige, uit scherpe kritiek op de huidige angst voor chemische stoffen, zoals die rondom de bollenteelt in Drenthe. In zijn recente boek ‘Paniek om niets’ stelt hij dat veel bezorgdheid over gewasbeschermingsmiddelen gebaseerd is op verkeerde verhoudingen en rekenkundige misvattingen. Hij wijst erop dat natuurlijke stoffen, zoals vitamine D2, veel giftiger kunnen zijn dan synthetische pesticiden zoals glyfosaat, maar dat de hoeveelheid bepalend is voor het gezondheidsrisico.

Rozendaal benadrukt dat het gebruik van pesticiden de afgelopen decennia sterk is verminderd: doses zijn 95 procent lager, de toxiciteit gehalveerd en afbraakprocessen verbeterd. De vermeende toename van hersenziektes zou volgens hem niet direct aan gewasbeschermingsmiddelen te wijten zijn, mede omdat de levensverwachting sterk is gestegen en Parkinson vooral een ouderdomsziekte is. Hij noemt de zorgen van neuroloog Bas Bloem en een Drentse huisarts over dit verband een “fantoomprobleem” en bestempelt Bloem als een ‘scientivist’, een wetenschapper die ook als activist optreedt.

Rozendaal wijst daarnaast op de grotere meetbaarheid van sporen van bijvoorbeeld glyfosaat in urine en milieu, wat deels de verhoogde waarnemingen verklaart. Volgens hem leidt deze toenemende detectiesensitiviteit tot overdrijving en onnodige paniek, zoals bij actrice Carice van Houten die via urineonderzoek geconfronteerd werd met extreem lage concentraties glyfosaat. Hij pleit voor een genuanceerde benadering, waarbij vooruitgang in milieubeheer wordt erkend: luchtvervuiling is fors afgenomen en maatregelen als loodvrije benzine en ontzwaveling hebben grote effecten gehad.

Rozendaal uit zijn wens voor een ‘Gezond Verstand Instituut’ waarin experts rationeel de belangen en risico’s afwegen, in plaats van alarmistische reacties die tot verlammende beperkingen kunnen leiden. Terwijl milieuactivisten met acties en media-aandacht zorgen blijven vergroten, wijst hij op de hoge maatschappelijke kosten van een te radicale aanpak. Het artikel maakt deel uit van een bredere serie waarin de discussie rondom pesticidegebruik en bollenteelt in Drenthe vanuit verschillende perspectieven wordt belicht.