Sigaretten: hoe jouw peuk bijdraagt aan de plastic soep

In dit artikel:

Rokers en hun weggegooide peuken vormen een groot milieuprobleem: sigarettenfilters bestaan meestal uit celluloseacetaat, een kunststofachtig materiaal dat niet snel verdwijnt. Wanneer een peuk op straat of in de natuur belandt, breekt het filter langzaam uiteen in steeds kleinere plasticdeeltjes (microplastics) die in bodem, rivieren, zeeën en zelfs drinkwater terechtkomen. Tijdens dat proces lekken ook achtergebleven nicotine, zware metalen en andere schadelijke stoffen uit de peuk, wat planten, vissen en vogels vergiftigt of hun gedrag en voortplanting schaadt. Dieren kunnen filters inslikken of verstrikt raken, en de microplastics klimmen via voedselketens mogelijk op richting mensen.

De milieu-impact is groot omdat peuken tot de meest voorkomende vormen van zwerfafval behoren; naar schatting worden jaarlijks miljarden tot triljoenen peuken verkeerd weggegooid. Filters boden oorspronkelijk bescherming tegen teer voor de roker, maar verminderen de gezondheidsrisico’s nauwelijks en verplaatsen het probleem naar het milieu. Mogelijke tegenmaatregelen zijn strengere regelgeving en producentenverantwoordelijkheid, meer afvalbakken en draagbare asbakjes, openbare voorlichtingscampagnes en onderzoek naar écht afbreekbare alternatieven — al zijn die laatste niet zonder nadelen. In praktijk blijft voorkomen van weggooien en het ontmoedigen van wegwerpfilters de meest effectieve manier om natuur en wateren te beschermen.