SGP'er André Flach werd van drogist politicus
In dit artikel:
Op het toilet van zijn huis hangt een poster met portretjes van alle 150 Kamerleden — handig voor André Flach om aan vrouw en zonen uit te leggen over welke collega hij het heeft. Die anekdote illustreert meteen zijn overstap van een ondernemersgezin naar de Haagse politiek. Flach groeide op in een drogisterijfamilie (onder meer met een eigen winkel in Giessenburg), werkte al als kind mee en volgde de vakopleiding tot drogist. De ondernemer in hem leidde later tot lokale politiek: beïnvloed door lessen van voormalig SGP-raadslid Peter Zevenbergen werd hij raadslid, daarna wethouder toen de SGP in 2010 een extra wethouderszetel kreeg — een functie die hem uiteindelijk deed besluiten de drogisterij op afstand te zetten en verder in de politiek te gaan.
Als wethouder volgde Flach bestuurskunde aan de Universiteit Utrecht om zijn praktische ervaring te kaderen in theorie, en hij omschrijft zichzelf als iemand die bestuurlijke praktijk en inhoudelijke afwegingen kan begrijpen. De overstap naar de Tweede Kamer bracht grote verschillen: waar hij in de gemeente uitvoerend was en voor alle inwoners optrad, zit hij nu in een kleine oppositiefractie die keuzes moet maken welke thema’s te volgen. De werkdruk en dynamiek in Den Haag vielen hem op — het eerste jaar ontving hij tienduizend- tot tienduizenden e-mails — maar hij probeert persoonlijk te beantwoorden waar mogelijk en actief deel te nemen aan relevante debatten. Vorig jaar stond hij op de tweede plaats van meest actieve Kamerleden; die inzet komt volgens hem doordat de SGP met drie zetels breed moet dekken en beschikt over een goed ondersteunend team.
In inhoud en stijl profileert Flach zich als betrekkelijk terughoudend en inhoudsgericht. Hoewel hij hard kan ingaan tegen beleid dat hij onjuist acht, gebruikt hij bewuste woordkeuze en zoekt hij redelijkheid; het kabinet van nu staat dichter bij de SGP dan voorheen. Belangrijke dossiers voor hem zijn landbouw en natuur: hij ziet geen tegenstelling tussen zorg voor boeren en zorg voor schepping, volgde een leergang van NatuurGetrouw om die verbinding te verdiepen en is kritisch op actiegroepen als MOB die via rechtszaken boeren onder zware druk zetten. Ook voerde hij landelijke aandacht op onderwerpen als het behoud van het woord "moeder" in wetgeving en een amendement om contant geld als betaalmiddel te behouden — kwesties die veel reacties opleverden en laten zien dat sommige identiteitsgebonden thema’s sterk leven buiten de Kamer.
Flach observeert de polarisatie en ‘lelijke’ mediadebatsituaties in Den Haag, maar benadrukt dat veel gesprekken buiten de spotlights juist inhoudelijk kunnen zijn. Hij relativeert beschuldigingen van populisme richting de SGP: volgens hem is duidelijke taal iets anders dan populisme, en stijlverschillen tussen Kamerleden mogen niet verwarren over inhoudelijke overeenkomsten.
Persoonlijk probeert hij werk en gezin te combineren: in tegenstelling tot collega’s die dagen in Den Haag verblijven, gaat hij elke avond naar huis, reserveert hij bewust tijd voor wandelingen met zijn vrouw en houdt hij toezicht op het gezinsleven van hun vier zoons. Over interne partijdiscussies — vooral rondom het vrouwenstandpunt — is hij terughoudend; hij benadrukt respectvolle omgang en wil die gevoeligheden niet verder aanwakkeren. Ambitie om fractieleider te worden heeft hij volgens eigen zeggen niet: hij wil zich richten op het werk dat volgens hem door God aan hem is toevertrouwd en de vragen beantwoorden wat hij nu moet doen, niet wie straks het stokje overdraagt.