Schokkend: man met Israëlisch en Oekraïens paspoort opgepakt voor internationale orgaanhandel
In dit artikel:
Boris Wolfman, een man met zowel de Israëlische als de Oekraïense nationaliteit, is recent door Russische autoriteiten aangehouden. Hij wordt verdacht van het leiden van een internationaal netwerk dat illegale handel in menselijke organen organiseerde.
Volgens Russische berichten beloofde Wolfman via zijn bedrijf, dat opereerde onder de naam "In the Name of Heaven", rijke cliënten in onder meer de Verenigde Staten, Canada, Israël en Duitsland snellere toegang tot transplantaties in ruil voor hoge betalingen. De aanklager stelt dat het netwerk zich uitstrekte van Costa Rica tot Kosovo en werkte met tussenpersonen en medische contacten in meerdere landen.
Onderzoekers beschuldigen het netwerk van het inschakelen van corrupte artsen en administratieve medewerkers om medische documenten te vervalsen. Over mogelijke slachtoffers of andere betrokkenen zijn nog geen concrete details vrijgegeven. Wel is opvallend dat Wolfman zijn handel een religieuze omlijsting gaf door de onderneming en het werk op morele gronden te presenteren.
Er zijn tot dusver geen aanwijzingen dat overheden of religieuze instellingen rechtstreeks betrokken waren; het strafrechtelijk onderzoek concentreert zich op Wolfman en zijn privé-netwerk. De zaak is breed uitgemeten in Russische staatsmedia, maar meerdere onafhankelijke bronnen bevestigen de arrestatie, wat het tot een feitelijke strafzaak maakt en niet louter propagandamateriaal.
De Russische justitie probeert nu het volledige bereik van de operatie te achterhalen en zal mogelijk andere landen om samenwerking vragen. Deze zaak past in een groter patroon: in regio’s met armoede en zwak toezicht worden mensen vaak misleid of onder druk gezet om organen te verkopen, waardoor internationale coördinatie en onderzoek cruciaal blijven.
De arrestatie van Wolfman wordt gezien als een van de grootste aanklachten tegen georganiseerde orgaanhandel in jaren en benadrukt zowel de grimmige commerciële kant van de praktijk als het gevaar van het verpakken van misdrijven in een moreel of religieus jargon.