SBS6 bepaalt wie meetelt: alleen VVD, PVV, CDA en GL/PvdA aan debattafel
In dit artikel:
SBS6 organiseert op 23 oktober een “grote verkiezingsdebat” waarin volgens de zender alleen de leiders van de vier grootste partijen in de peilingen worden uitgenodigd. De schrijver bekritiseert die keuze scherp: door enkel VVD, PVV, CDA en de combinatie GroenLinks/PvdA aan tafel te laten, verdwijnen partijen als BBB, JA21, SP en FVD uit beeld en worden miljoenen kiezers politiek gemarginaliseerd.
Het artikel wijst op een kringloop: media gebruiken peilingen om te selecteren wie er op tv verschijnt, terwijl die peilingen zelf mede worden gevormd door dezelfde media-aandacht. Die wederkerigheid versterkt gevestigde partijen en geeft hen zichtbaarheid, vertrouwen en daarmee meer stemmen — een mechanisme van gatekeeping en agenda‑setting in plaats van neutrale berichtgeving. Als voorbeeld wordt genoemd dat VVD-leider Dilan Yeşilgöz wél mag aanschuiven op basis van zetelaantal, ondanks dat de partij in de peilingen terrein verliest; dat criterion houdt oude machtsposities in stand.
Daarnaast wordt betoogd dat het samengestelde panel een vals beeld van democratische keuze creëert: het suggereert dat er “slechts vier serieuze opties” bestaan, terwijl er in de kiezersopstelling veel breder draagvlak voor andere visies kan zijn. Namen als Caroline van der Plas (BBB), Joost Eerdmans (JA21) en Lidewij de Vos (FVD) ontbreken bewust, stelt de tekst, wat volgens de auteur laat zien dat de media fungeren als poortwachters van de macht en niet als onafhankelijke verslaggevers.
Politiek inhoudelijk stelt de tekst dat de dominante partijen weinig fundamenteel verschil tonen: weinig discussie over het EU‑lidmaatschap, klimaatbeleid, Nexit of structurele immigratiebeperkingen. Zelfs PVV-leider Geert Wilders wordt, na het loslaten van Nexit, opgenomen in het “mainstream” debat, mits hij zich aan de ongeschreven regels van dat toneel houdt.
Kortom: de kritiek is dat de debatselectie de politieke diversiteit kunstmatig inperkt en zo de illusie van een stabiel midden in stand houdt, terwijl onderhuids veel kiezers naar alternatieven zoeken. Als extra context: televisiedebatten bepalen zichtbaarheid en publieke perceptie sterk; alternatieven voor selectie op peilingen bestaan (bijvoorbeeld kiesdrempels, zetelproportioneel of roulerende uitnodigingen) en zouden de representativiteit kunnen vergroten.