Sander Smit (BBB) jubelt: Duitsland breekt met Groene waanzin en kiest voor landbouwdiesel en export. Nederland staat in zijn hemd
In dit artikel:
Het artikel beschrijft hoe Duitsland onder de nieuwe landbouwminister Alois Rainer een scherpe koerswijziging doorvoert ten gunste van boeren en landbouwexport, en zet dat af tegen het Nederlandse beleid dat volgens de auteur juist krimp en belemmering van de sector nastreeft. Volgens de tekst heeft Rainer meerdere maatregelen aangekondigd om de concurrentiepositie van Duitse landbouwbedrijven te versterken: het herstel van goedkope landbouwdiesel, verlenging van de vrijstelling van sociale lasten voor seizoensarbeiders, uitstel van bepaalde dierenwelzijnsregels en het wegnemen van hindernissen voor de jacht op wolven. De Duitse regering maakt exportbevordering van landbouwproducten tot een "politieke prioriteit", aldus het stuk.
Europarlementariër Sander Smit (BBB) wordt geciteerd als enthousiast over de Duitse koers — hij stelt dat dit bewijst dat een andere, landbouwvriendelijke politiek mogelijk is ("Het kan dus wél!") — en gebruikt Duitsland als voorbeeld waar Nederland volgens de auteur van kan leren. Het artikel benadrukt dat Duitsland ondanks lidmaatschap van de EU en Natura 2000-gebieden toch andere keuzes maakt dan Nederland, waarmee het de stelling onderbouwt dat strengere Nederlandse maatregelen geen onvermijdelijkheid maar een bewuste keuze zijn.
Parallel aan de landbouwkritiek voert het stuk een politieke oproep op het vlak van onderwijs: de organisatie Gezin in Gevaar lanceert een petitie tegen "Paarse Vrijdag", een schoolactie die in het artikel wordt bestempeld als ideologisch en schadelijk voor kinderen. Lezers wordt gevraagd de petitie te tekenen en minister Karien van Gennip (bij gebrek aan naam in artikel werd minister Moes genoemd) op te laten treden tegen wat de auteurs zien als "gender-experimenten" in het onderwijs.
De toon is duidelijk partijdig: het Duitse beleid wordt gepresenteerd als nuchter en pragmatisch, het Nederlandse als ideologisch en zelfdestructief — met kritiek op kabinetsbesluiten zoals de afschaffing van rode diesel en striktere regels rond stikstof en dierenwelzijn. Als context noteert het artikel dat de discrepantie tussen Nederland en Duitsland volgens de schrijver aantoont dat beleidskeuzes binnen de EU breed verschillend kunnen uitpakken en dat de Nederlandse politiek daarom dringend anders zou moeten gaan handelen om boeren niet verder te benadelen.
Kort samengevat: het stuk prijst Duitsland voor snel landbouwvriendelijker beleid, hekelt het Nederlandse beleid als een keuze die boeren schaadt, en combineert die kritiek met een oproep tot actie tegen bepaalde onderwijsinitiatieven.