Ruggengraatloze Yesilgöz kruipt door het stof voor D66: 'Zand erover' na grove beledigingen - Alles voor het pluche!
In dit artikel:
Vorige week escaleerde een politieke confrontatie tussen D66 en VVD tot een zichtbaar ongemakkelijk tafereel tijdens formatie-overleggen. D66-prominent Thijs Wijers noemde VVD-leider Dilan Yesilgöz een “feeks” en een leugenaar. In plaats van een harde tegenreactie zocht Yesilgöz het gesprek met D66’s Rob Jetten en CDA-voorman Henri Bontenbal, lachte mee en voegde er volgens de verslaggeving aan toe: “zand erover.” Jetten zei achteraf dat het “fijn” was even met z’n drieën te spreken.
De columnist beschouwt deze uitwisseling als symptomatisch voor een VVD die haar rug zou hebben verloren: uitgeput door verkiezingsverlies en bang om buiten een nieuwe coalitie te blijven, zou de partij alles slikken om weer ministers te leveren. In die lezing heeft D66 het initiatief gepakt en vormt samen met het CDA het middenblok dat de formatie richting geeft, terwijl PVV — ondanks gelijk aantal zetels als D66 — vakkundig buiten spel wordt gehouden. De VVD zou daardoor bereid zijn onwelkome voorstellen te accepteren, van landbouwonteigeningen tot wat de auteur typeert als een “woke”-agenda en ambitieuze klimaatmaatregelen.
De kritiek spitst zich toe op Yesilgöz: door niet publiekelijk grenzen te trekken tegenover persoonlijke aanvallen of beleidslijnen van D66, zou zij kiezen voor macht boven principes. Dat zou teleurstellend zijn voor VVD-kiezers die op een meer rechtse koers hoopten of voor samenwerking met partijen als PVV of BBB pleitten. De column waarschuwt dat het koffiemoment geen vrijblijvend gebaar is maar een voorbode van een kabinet waarin D66 de richting bepaalt, het CDA instemt en de VVD vooral handtekeningen levert — een herleving van paars, maar met een groen- en onteigeningsaccent.
Tegelijk maakt de tekst de stap naar mobilisatie: de auteur presenteert dit als morele uitverkoop en roept lezers op te protesteren, onder meer door een petitie tegen abortus als mensenrecht te tekenen. De onderliggende boodschap is dat de formatie niet alleen om zetelverdeling draait, maar om kwesties van identiteit, soevereiniteit en politieke karakter — en dat veel kiezers zich daardoor verraden voelen.