Rudolph Saltet: voorlichter over hygiëne

In dit artikel:

Rudolph Hendrik Saltet (1853–1927) was een invloedrijke arts en bacterioloog aan de Universiteit van Amsterdam, waar hij een prominente rol speelde in de volksgezondheid. Na zijn promotie in 1879 op een onderzoek naar arsenigzuur, waarin hij tevens als proefpersoon fungeerde, vertrok hij naar Nederlands-Indië om de pestecologie te bestuderen. Na zijn terugkeer naar Nederland werkte hij als arts en adjunct-inspecteur bij het Geneeskundig Staatstoezicht in Noord-Holland, waarna hij in 1891 de eerste directeur van de Gemeentelijke Gezondheidsdienst in Amsterdam werd.

Saltet zette zich in voor hygiënische maatregelen en richtte een hygiënisch museum op voor veiligheids- en gezondheidsvoorwerpen in fabrieken. Hij was betrokken bij sociale vraagstukken en pleitte voor de oprichting van een afdeling voor tropische geneeskunde in 1911. Zijn bijdrage aan de statistiek is ook significant; hij wordt beschouwd als de grondlegger van de officiële beroepssterftestatistiek in Nederland, met de publicatie van de eerste beroepssterftestatistiek in 1895. Saltet verbond de beroepssterfte met de leef- en werkomstandigheden van arbeiders, hoewel hij voorzichtig was met conclusies uit de gegevens. Hij vond dat de leeftijd vaker een bepalende factor voor sterfte was dan het beroep zelf.