'Roulette' met belastinggeld: ondanks 80 bezwaren bouwt deze gemeente door
In dit artikel:
In Bodegraven-Reeuwijk besluit de gemeente door te bouwen aan een project van veertig tijdelijke woningen ondanks dat ongeveer tachtig omwonenden bezwaar hebben aangetekend bij de rechtbank. De units zijn bestemd voor statushouders en jongeren en moeten snel extra woonruimte opleveren in een gemeente met circa 5.000 woningzoekenden op een bevolking van 37.000. Wethouder Dirk‑Jan Knol (CDA) benadrukt dat de huizen urgent zijn en zegt bewust het juridische risico te accepteren omdat wachten het project minstens anderhalf jaar vertraagt.
Tegelijkertijd maken buurtbewoners zich zorgen over overlast en de concentratie van alle nieuwe woningen in één wijk. Omwonende Inez Lelijveld noemt de gang van zaken een "roulette met belastinggeld" omdat een rechter het project later kan terugdraaien, mogelijk leidend tot sloop en financiële schade. De woningcorporatie Mozaïek Wonen ziet die kans klein: volgens directeur Anna ter Steege leiden bezwaren zelden tot aanpassing van vergunningen, en de corporatie pleit juist voor sneller bouwen en betere gesprekken tussen betrokkenen.
Het Bodegraven‑voorval kreeg ook aandacht in Den Haag, waar onder meer Bouwend Nederland aan tafel zat bij de informateur. De brancheorganisatie juicht lokale experimenten toe maar waarschuwt dat onduidelijkheid bij rechtszaken bewoners nerveus maakt. Bouwend Nederland en lokale bestuurders wijzen op structurele knelpunten: langdurige procedures bij gemeenten en de Raad van State vertragen projecten (de wachttijd bij de Raad van State ligt nu gemiddeld rond een jaar). Er ligt al een pakket van demissionair minister Mona Keijzer dat procedures moet inkorten, maar lobbygroepen vinden dat meer nodig is.
Als beleidsreacties stellen betrokkenen voor om woningzoekenden meer te betrekken bij inspraak, gemeenten financieel te compenseren bij eventuele rechterlijke terugfluiten en meer personeel in te zetten voor vergunningverlening en bezwaarafhandeling. Doel is een betere balans tussen het recht op wonen en het recht op uitzicht, en daarmee sneller bouwen zonder de juridische en sociale risico’s te negeren.