Rob Jetten speelt de redelijkheid zelve, terwijl Timmermans vastzit in vijanddenken

In dit artikel:

Op links botst het: in aanloop naar de verkiezingen van 29 oktober ziet de opinie het ene front naar voren schuiven — Rob Jetten — terwijl Frans Timmermans terrein verliest. Volgens de tekst heeft Jetten zijn harde klimaattaal van een maand geleden verruild voor een zachtere, verbindende toon: luisteren naar zorgen, verantwoordelijkheid en zelfs strenger asielbeleid. Die omslag, zo betoogt het artikel, werpt zijn vruchten af in de peilingen.

Timmermans wordt neergezet als de moraliserende, onbuigzame figuur die vooral tegenstanders aanwijst en weinig ruimte laat voor dialoog. Zijn campagnestijl zou kiezers afstoten; Jetten daarentegen profileert zich als de meer constructieve bestuurder, met mediagenieke optredens en een rationelere aanpak. Een waarnemer (journalist Bart Nijman) voorspelt dat Jetten Timmermans kan passeren nu het peilingsbeeld een eigen dynamiek krijgt.

Het stuk plaatst dit binnen een bredere linkse identiteitscrisis: GL en PvdA proberen met een papieren fusie indruk te maken, maar tegenstrijdige toon en zwakke inhoud geven geen overtuigende samenhang. Conclusie: imago en toon bepalen nu het politieke voordeel, waardoor Jetten omhoog kruipt terwijl Timmermans wegzakt — met mogelijk ingrijpende gevolgen voor de linkerzijde bij de komende verkiezingen.