Rob Jetten (D66) wil 'opfriscursus' geven aan VVD en CDA: arrogantie ten top
In dit artikel:
D66-leider Rob Jetten gaf in een recent interview met NU.nl opnieuw aan hard te willen inzetten op klimaat- en verduurzamingsbeleid. Hij presenteerde plannen zoals het ontstaan van tien nieuwe steden, miljarden voor klimaatprojecten en meer invloed voor Brussel, en riep op tot versnelling van de energietransitie omdat Nederland anders “de boot kan missen”.
De artikeltekst reageert fel op Jettens uitspraken en typeert zijn houding als neerbuigend richting VVD en CDA; Jetten zou die partijen een “opfriscursus” willen geven over groen beleid. De schrijver stelt dat die toon symbool staat voor D66’s vermeende arrogantie en superioriteitsgevoel.
Kritiek richt zich ook op praktische effecten van eerdere D66-beleid: Jetten wordt verweten verantwoordelijk te zijn voor hoge energierekeningen van huishoudens en voor subsidieregelingen die vooral multinationals en adviesbureaus zouden bevoordelen. De auteur vraagt zich af wie werkelijk profiteert van de bepleite vergroening.
De plannen voor grootschalige bouw en vergroening worden als onrealistisch gezien. Het artikel wijst erop dat het huidige stikstof- en vergunningsbeleid – regels die volgens de schrijver mede door D66 zijn ingevoerd – bouwprojecten al belemmert, waardoor het tegelijkertijd willen bouwen en verder vergroenen niet haalbaar zou zijn.
Politiek inhoudelijk wordt D66 verweten problemen te creëren en later met oplossingen te komen die diezelfde partij aanbiedt; als voorbeeld wordt de huizencrisis genoemd die door strengere stikstofregels zou zijn verergerd, waarna hoge bouwambities worden geclaimd.
Naast inhoudelijke kritiek bevat de tekst een duidelijke politieke actieoproep: lezers worden aangespoord een petitie te tekenen tegen een mogelijke Timmermans-leiderschap in het Torentje, met het argument dat zo’n regering meer klimaatdwang en minder vrijheid zou brengen.
Samenvattend presenteert het stuk Jetten als een voorbeeld van wat de auteur ziet als ideologie boven gezond verstand zetten: ambitieus klimaatbeleid dat volgens de schrijver te kostbaar en onrealistisch is en bovendien wantrouwen bij kiezers zaait. Het artikel combineert beleidskritiek met een expliciete oproep tot politieke tegenactie.