Reünie van examenklas Mulo Diever uit 1956. De laatste keer voor een hechte club

In dit artikel:

Zaterdag kwamen in Landhotel Diever oud-leerlingen van de Mulo-examenklas van 1956 voor de elfde en laatste reünie bij elkaar. De bijeenkomst markeert het einde van een decennialange gewoonte waarin klasgenoten elkaar regelmatig opzochten; sprekend voorbeeld is Tiemen Stuiver, die benadrukt dat de groep lange tijd belangstelling voor elkaar heeft gehouden en nog steeds maatschappelijk betrokken is.

Als spreker was Koos Nomden, oud-directeur van Stad en Esch, uitgenodigd om het verschil tussen toenmalig en modern middelbaar onderwijs te bespreken, al namen de aanwezigen vaak zelf het woord. De Mulo in Diever, opgericht in de jaren vijftig, functioneerde in een tijd waarin opleidingskeuzes sterk samenhing met maatschappelijke standen: boerenzonen naar de landbouwschool, dochters naar de huishoudschool, middenstandskinderen naar de Mulo en de elite naar hbs/gymnasium. Tegelijk leefde er een verheffingsideaal onder leraren die praktische, veelzijdige en soms eigengereide lesvormen toepasten — van trektochten en schaatswedstrijden tot natuurlessen en zelfs een opvallende biologieles met een paardenhoofd voor schedelonderzoek.

Bijzonder werden de gepassioneerde geschiedenislessen van directeur Zijlstra genoemd, die hielpen hoge landelijke examenresultaten te behalen. De reünie was daarmee zowel herinnering als afsluiting van een tijdperk; veel voormalige leraren wonen de bijeenkomsten niet meer bij.