Relaas nabestaanden Peter R. de Vries raakt ook voorzitter hof: 'Ik mis mijn vader elke dag. Zijn lach, zijn humor, zijn steun, zijn aanwezigheid'
In dit artikel:
Vier jaar na de moord op misdaadverslaggever Peter R. de Vries legden zijn dochter Kelly, zoon Royce en ex-partner Jacqueline emotionele slachtofferverklaringen af bij het gerechtshof in een zwaar beveiligde zaal op Schiphol. Ze schetsten de voortdurende impact van zijn verlies op henzelf en op de kleinkinderen, en gaven aan dat rouw niet minder wordt maar zich alleen anders vormgeeft. Kelly zei dat de eindeloze media-aandacht en slepende rechtszaken het extra zwaar maken; zij ziet de uitgebrachte straffen als maatschappelijke gerechtigheid, maar niet als persoonlijke genoegdoening die haar vader terugbrengt.
Royce vertelde dat geen minuut voorbijgaat zonder aan zijn vader te denken en beschreef hoe het vaderschap opnieuw gemengd is met pijn omdat zijn eigen kinderen opa nooit meer zullen kennen. Zijn oudste zoon begint te beseffen dat opa er niet is en stelde inmiddels confronterende vragen over de dood, wat Royce diep raakte. Ook hij worstelt met slaapproblemen en de vraag of hij ooit weer écht kan lachen.
Jacqueline prees de veerkracht van haar kinderen en noemde Peter haar soulmate van ruim 45 jaar: iemand die niet wegkeek maar recht op de waarheid afging. De familie benadrukte het blijvende gemis aan Peters persoonlijkheid — zijn humor, steun en aanwezigheid — en vroeg om wijsheid van het hof bij het bepalen van passende straffen.
De voorzitter van het hof, Jurgen Piena, reageerde opvallend persoonlijk en zichtbaar aangedaan; hij complimenteerde de familie met hun woorden en merkte op hoeveel De Vries heeft betekend voor de rechtspraak en voor mensen die steun bij hem vonden. Piena haalde ook een vroegere, bizarre episode uit De Vries’ carrière aan — een ontvoeringszaak uit 1982 — en schorste de zitting kort om de emoties te laten bezinken.
Achtergrond: Peter R. de Vries werd in juli 2021 neergeschoten en overleed aan zijn verwondingen; sindsdien liepen strafprocedures tegen verdachten. De familie laat in deze zittingen herhaaldelijk horen dat juridische uitspraken de maatschappelijke belangen dienen, maar geen einde maken aan hun persoonlijke rouwproces.