Regering viseert ook managementvennootschappen om begroting rond te krijgen: "Minder belastingen, maar ook minder bescherming"
In dit artikel:
In België groeit het aantal zogenaamde managementvennootschappen al jaren sterk — in tien jaar tijd ongeveer acht keer zo veel — en dat zet de federale begroting onder druk. Hoofdeconoom Geert Noels (Econopolis) wijst erop dat deze constructies niet langer voorbehouden zijn aan topmanagers of artsen: veel (jonge) zelfstandigen richten een BV op om hun loopbaan flexibeler in te richten, bijvoorbeeld wanneer ze één hoofdklant hebben en daarnaast kleinere opdrachten aannemen. Vorige regeringen maakten het oprichten eenvoudiger door onder meer het verplichte startkapitaal af te schaffen.
Werkingsprincipe: de vennootschap fungeert als tussenschakel. De opdrachtgever betaalt de vennootschap; die keert een loon aan de oprichter uit en laat de rest in de vennootschap zitten (voor pensioenopbouw of dividenduitkeringen). Financieel aantrekkelijk is dat de effectieve belastingdruk in de vennootschap doorgaans veel lager ligt (rond 20–25%) dan bij een klassieke werknemer (vaak boven 50%). Wel moet belasting betaald worden bij opname van winst.
CD&V en Vooruit willen de groei van zulke vennootschappen aanpakken om extra inkomsten voor de schatkist te genereren; de federale regering zoekt in de komende twee weken naar miljarden aan extra middelen of besparingen. Noels waarschuwt echter voor te ingrijpende maatregelen: die leveren niet automatisch evenveel op omdat activiteiten kunnen verdwijnen, verhuizen naar het buitenland of mensen eerder uit de arbeidsmarkt stappen. Hij wijst ook op de keerzijde voor gebruikers: minder sociale bescherming (geen werkloosheidsuitkering, ander pensioenstatuut, geen ontslagbescherming) en extra kosten zoals boekhouding.
Noels pleit daarnaast voor kritisch naar de uitgaven te kijken en noemt het stijgend aantal langdurig zieken als een van de grootste kostenposten die onterecht zwaar drukt op de begroting. Kortom: managementvennootschappen zijn een groeiend fenomeen met fiscale gevolgen, maar eenvoudige repressieve maatregelen kunnen onbedoelde economische en sociale effecten hebben.