Recensieoverzicht Miley Cyrus-album: 'Ambitieus experiment zonder duidelijke hit'
In dit artikel:
Miley Cyrus presenteert met haar nieuwe album Something Beautiful een eclectisch muzikaal palet, waarin ze durft te experimenteren met diverse stijlen en uitgebreide arrangementen. Critici zijn verdeeld: ze prijzen Cyrus’ creativiteit en veelzijdigheid, maar vinden het album ook onregelmatig en zonder duidelijke, pakkende hits.
Variety benadrukt dat Miley sinds haar doorbraak met Bangerz in 2013 voortdurend van stijl verandert en steeds bewust kiest voor wat haar inspireert, zonder concessies aan het publiek. Something Beautiful wordt gezien als een ambitieus experiment met lange nummers en gedurfde muzikale keuzes, zonder een terugkeer naar oude succesrecepten of volledige vervreemding van het popcircuit.
The Guardian waardeert vooral het begin van het album met soulvolle invloeden en een explosie van overstuurde gitaren, maar ziet daarna een omslag naar veiligere retropop en softrock-achtige nummers. In de tweede helft van het album wordt het dansbaarder, met een mix van vintage synths en Europese pop, wat verrassend effectief is en herinneringen oproept aan eerdere decennia.
De Financial Times plaatst het album in het verlengde van haar wereldhit Flowers en noemt het een visueel project met een bijbehorende film die binnenkort uitkomt. Cyrus ziet haar werk als een middel tot culturele vernieuwing via helende klanken, maar in de praktijk gaat het om een keurig verzorgd geheel zonder songs die de hitstatus van Flowers evenaren. De film toont haar modieuze presentatie en opvallende optredens, waaronder een bijzondere cameo van topmodel Naomi Campbell.
The Telegraph is kritischer en erkent wel Miley’s krachtige en herkenbare stem met enkele sterke nummers, zoals Easy Lover, maar noemt het album als geheel langdradig en te zwaar aangezet, waardoor het eerder irritatie oproept dan emotie.
Samengevat laat Something Beautiful zien dat Miley Cyrus zich artistiek blijft vernieuwen en grenzen opzoekt, maar daarmee niet altijd het beste compromis vindt tussen creativiteit en toegankelijkheid. Het album spreekt liefhebbers van veelzijdige pop en experimentele arrangementen aan, maar mist volgens sommige recensenten echte radiohits die haar eerdere succes evenaren.