Recensieoverzicht Life of a Showgirl: 'Taylor Swift vernieuwt, maar niet alles pakt'
In dit artikel:
Taylor Swift bracht haar twaalfde studioalbum The Life of a Showgirl uit en de recensies lopen sterk uiteen. Nederlandse en internationale kranten zien hetzelfde materiaal anders: Het Parool vindt het teleurstellend, Rolling Stone is enthousiast, The Guardian kritisch en de Volkskrant prijst het album.
Wat en wie: The Life of a Showgirl is een persoonlijk album waarin Swift reflecteert op roem, relaties en haar leven als wereldster. De plaat telt twaalf nummers en duurt ongeveer veertig minuten. Productietechnisch werkte Swift ditmaal niet met haar vaste partner Jack Antonoff, maar bracht ze een weerzien met producers Max Martin en Shellback, waarmee ze een nieuw klankpalet probeert te smeden dat elementen uit eerdere periodes van haar carrière combineert.
Waar en wanneer: de beoordelingen verschenen direct na de release in verschillende media (Het Parool, Rolling Stone, The Guardian, Volkskrant).
Belangrijkste inhoud en thema’s: veel nummers putten uit Swifts eigen ervaringen — hotelkamers in Parijs, dinertjes in Hollywood — en wisselen intieme observaties af met poparrangementen. Sommige recensenten merken dat de nummers meer tijd krijgen om te groeien (langere liedjes en herhaalde refreinen) en waarderen de droge, transparante instrumentatie en slimme mix van banjo-, hiphop- en orgelklanken.
Waarom de verdeeldheid: voor tegenstanders voelt het album te narcistisch en te specifiek; Het Parool exemplificeert dat luisteraars zich soms als buitenstaander voelen bij haar glossy zelfbeschrijvingen. The Guardian en andere critici missen echte oorwurmen — veel nummers zijn netjes gemaakt maar blijven niet hangen. Voor voorstanders is dit juist een volwassen, coherente stap vooruit: Rolling Stone prijst de samenvoeging van haar verschillende stijlen en noemt het een verheffing van haar popkoningschap, terwijl de Volkskrant de melodische sterkte van nummers als Elizabeth Taylor en de zorgvuldige arrangementen roemt.
Opvallende nummers: recensenten noemen onder meer Honey (mix van banjo en hiphopbeat), Elizabeth Taylor (sterk refrein), Wi$h Li$t (modulaties) en Ruin the Friendship (emotioneel). De meningen over welke tracks blijven hangen verschillen; sommigen vinden een paar uitschieters, anderen zouden meer onvergetelijke hits willen.
Kortom: The Life of a Showgirl toont Swift’s ambitie en vakmanschap maar polariseert door persoonlijke thematiek en een geluid dat bij sommige luisteraars niet altijd beklijft.