Recensie was het verkeerde genre voor het beladen concert van Bob Vylan
In dit artikel:
In Paradiso, Amsterdam, veroorzaakte het Britse punkrapduo Bob Vylan zaterdagavond een storm van verontwaardiging nadat zanger Bobby Vylan tijdens het concert meerdere politieke en agressieve uitlatingen deed over onder meer het Israëlische leger en de Amerikaanse activist Charlie Kirk, en het publiek opriep „fascisten en zionisten” op straat te confronteren. Een vroege recensie op nrc.nl (gepubliceerd rond 00.42 uur) van popcriticus Hester Carvalho prees het optreden muzikaal met vier van vijf ballen en beschreef de energie en mix van grime, punk en hiphop, maar vermeldde niet alle omstreden uitspraken letterlijk. Dat weglaten en de lof voor het concert leidden snel tot kritiek.
De Telegraaf bracht de specifieke geweldsoproepen wél expliciet naar buiten, waarna Joodse organisaties aangaven massaal aangifte te willen doen en uiteindelijk tientallen aangiften werden ingediend; ook werd een volgend optreden van Bob Vylan afgelast. Het Openbaar Ministerie onderzoekt of er sprake is van strafbare opruiing. Het verifiëren van exacte citaten bleek lastig: videofragmenten waren vaak incompleet of slecht verstaanbaar, en de recensie was binnen twee uur na het concert geschreven en gepubliceerd.
NRC-redactieleden herkenden achteraf dat de redactionele keuze om het optreden als kunstuiting te recenseren in plaats van als verslaggeving een verkeerde inschatting kon zijn. Plaatsvervangend-hoofdredacteur Melle Garschagen noemde het een leerpunt: bij evenementen die zwaar in context en publieke discussie staan, is verslaggeving vaak de veiligere vorm. De poprecensent erkent dat zij mogelijk anders had moeten handelen en betreurt dat bepaalde uitspraken — vooral degene die door sommigen als oproep tot geweld werden geïnterpreteerd — niet letterlijk in haar stuk terugkwamen. Ze wijst erop dat alles in de hectiek van de nachtredactie snel moest en dat een extra eindredactionele blik had geholpen.
De zaak escaleerde verder in de media- en lezersreacties. Naast klachten over mogelijke vergoelijking van geweld kreeg NRC ook kritiek op hoe interne kritiek werd gevoerd: columnist Marcel van Roosmalen schreef scherp over de recensent, wat veel lezers als persoonlijk en seksistisch van toon bestempelden; hij verdedigde zijn column als literaire aanscherping. NRC zette later aanvullende achtergrondverhalen en een podcast online die de botsing tussen artistieke vrijheid en maatschappelijke onrust belichten.
Kortom: een muzikaal veelgeprezen optreden in Paradiso leidde door politiek geladen podiumuitspraken tot een breed debat over de grens tussen artistieke expressie en oproepen tot geweld, tot juridische stappen en tot zelfreflectie binnen de krant over keuzes in berichtgeving. Reageren kan via ombudsman@nrc.nl.