Recensie 'Onder duizend vlaggen': Prachtig en invoelend, hoe Aukelien Weverling gruwelijke dilemma's verbeeldt

In dit artikel:

Onder duizend vlaggen van Aukelien Weverling vertelt het verhaal van een naamloze moeder die op het Turkse eiland Avşa in de Zee van Marmara terugblikt op haar leven en uiteindelijk een ingrijpende, radicale keuze maakt. De roman draait om radicalisering, escalatie en (passief) geweld, en verweeft beelden van extremisme — van IS-atrociteiten tot de aanslag in Bataclan — met hedendaagse vormen van onrecht en onbehagen, zoals politiegeweld en klimaatontkenning.

Centraal staat de relatie tussen de moeder en haar bijzondere jonge zoon: zij wil hem koste wat kost beschermen tegen een wereld die zij als dreigend en ontspoord ervaart. Door falend onderwijs en maatschappelijke polarisatie raken zij geïsoleerd; de moeder ziet in ‘het andere’ een bedreiging — complotdenkers, coronakritici en klimaatsceptici — en voelt de drang om een les te geven.

Weverling schildert de moederfiguur invoelend en scherp, en plaatst persoonlijke liefde tegenover collectieve angst. Met de ondertitel Een klein credo voor deze tijd reflecteert de roman op de keuzes die mensen gedwongen worden te maken: tussen wat ze nu liefhebben en wat ze in de toekomst willen beschermen. Het dilemma wordt in sobere, indringende bewoordingen uitgediept.