Rebecca begon op het vmbo en heeft nu haar master behaald: 'Anderen waren in mijn ogen altijd slimmer'

In dit artikel:

Rebecca (28) uit een Fries dorp beschrijft een moeizame schoolloopbaan die uiteindelijk leidde tot een master Plantenwetenschappen aan Wageningen, maar niet zonder zware persoonlijke kosten. Haar vader kampte al toen zij in groep 3 zat met ernstige psychische klachten; in groep 7 ontwikkelde zij een eetstoornis en miste bijna heel groep 8. Met een laag vmbo-advies begon ze aan een omweg: via het mbo en de landmacht volgde ze een sportopleiding en werd personal trainer. Daar ontdekte ze dat leren haar interesse wekte, wat haar naar een hbo-opleiding biologie bracht.

De overstap van mbo naar hbo bracht praktische problemen: ze had nooit geleerd hoe te studeren, moest veel vakken herkansen en extra vakken doen die havo-studenten niet hoefden te volgen. Met hulp van haar broers—die sterk waren in bètavakken—haalde ze uiteindelijk het hbo, ondanks dat in haar afstudeerjaar haar vader overleed, wat vertraging veroorzaakte. Na een tussenjaar en beïnvloeding door een vriend uit een academische omgeving besloot ze een master te proberen in Wageningen. De combinatie van snelle, theoretische studiestof en hoge prestatiedruk leidde tot een burn-out; ze zegt dat ze “ver over mijn grenzen heengegaan” is, behandelde met antidepressiva en gesteund door haar vriend.

Hoewel ze de master vorig jaar afronde, bracht het afronden niet de verwachte euforie. Ze reflecteert dat meer relativering en minder schaamte voor extra studiejaren had geholpen, en noemt het Nederlandse collegegeld als relatief laag in vergelijking met dure studies in het buitenland. Haar moeder en huisarts waren cruciaal in het herstel: de huisarts adviseerde stapje terug te doen en op gezondheid te letten. Tegenwoordig werkt Rebecca in interieurbeplanting—een baan waarvoor formeler een mbo-diploma voldoende is—en ziet ze dit voorlopig als een passende keuze na jaren van veel van zichzelf vragen.

Rebecca noemt zichzelf een laatbloeier. Haar familie is inmiddels goed op de been (haar broers hebben beiden een master, en haar moeder behaalde op latere leeftijd ook een master). Haar kernboodschap: een diploma zegt niet alles; zelfkennis, grenzen bewaken en zelfacceptatie zijn minstens zo belangrijk als het papiertje. De krant vermeldt daarnaast dat er komend seizoen meerdere educatie- en studiekeuzebeurzen in Nederland georganiseerd worden, met informatie en advies voor toekomstige studenten.