Rapper en oud-Dolle Mina bevragen elkaar over activisme: iets wat je dóét of vooral iets waarover je praat?
In dit artikel:
Rapper Nnelg maakte de film Waar sta je?, een zoektocht naar de betekenis en effectiviteit van klimaatactivisme. Bij de première reageerde Els Ritman, oud‑Dolle Mina en vertegenwoordiger van een oudere generatie activisten, fel teleurgesteld: volgens haar gebeurt er in de film “hélémaal niks.” Twee weken na die confrontatie sprak de Volkskrant met beide betrokkenen om die botsing van verwachtingen en visies nader te onderzoeken.
De film zet Nnelg neer als onderzoeker van hedendaagse protestvormen en stelt vragen over wat activisme vandaag nog oplevert. Ritman ervaart de film als ontoereikend — niet concreet of daadkrachtig genoeg — en ziet in Nnelg’s aanpak weinig van de politieke duidelijkheid die zij gewend is vanuit haar eigen activistische verleden. Het gesprek met de krant belicht daarmee ook een generatiekloof: jonge makers zoeken soms naar nieuwe, persoonlijke vormen van engagement; oudere activisten evalueren die aan de hand van tastbare resultaten en politieke impact.
Naast de meningsverschillen gaat het interview dieper in op de rol van kunst en media in strijd voor het klimaat: kan een film die vragen oproept bijdragen aan verandering, of moet activisme vooral op straat en in beleidsdebatten plaatsvinden? Nnelg lijkt te willen provoceren en reflecteren, Ritman verlangt naar meer directe actie en resultaat. Het stuk plaatst die botsing in bredere context van hoe verschillende generaties engagement en succes meten binnen sociale bewegingen.
Kortom: Waar sta je? fungeert als katalysator voor een gesprek over effectiviteit en stijl van klimaatactivisme, waarbij de film zelf onderwerp van kritiek wordt. De discussie tussen maker en kritische toeschouwer illustreert hoe uiteenlopend opvattingen over effectieve verandering kunnen zijn — en hoe kunst soms meer vragen stelt dan antwoorden geeft.