Raad van State torpedeert verbod op religieuze symbolen bij boa's: kabinet staat met lege handen
In dit artikel:
De Raad van State heeft een advies gegeven waarmee een VVD-voorstel om religieuze symbolen te verbieden bij boa’s voorlopig strandt. De Raad stelt dat zo’n ingrijpende beperking van grondrechten niet via een Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) kan worden geregeld maar een wetswijziging vereist. Dat advies is recent en speelt binnen de Nederlandse bestuurspraktijk en politiek na de verkiezingen van 29 oktober.
De auteur van het betoog ziet in dit oordeel een patroon: instituties zoals de Raad van State zouden structureel ingrijpen tegen beleidsinitiatieven van rechts, terwijl vergelijkbaar ingrijpen bij linkse maatregels uitblijft. Als voorbeeld wordt genoemd dat neutraliteitsregels al in landen als Frankrijk, België en Duitsland bestaan, maar in Nederland meteen worden afgewezen. De kernkritiek is dat een onafhankelijk adviesorgaan de uitvoering van door kiezers gekozen politiek zou frustreren en zo – volgens de schrijver – de democratische uitkomst uitholt.
Politiek staat nu de vraag centraal of het kabinet en de Kamer doorzetten met het neutraliteitsvoorstel. De schrijver roept het kabinet op niet te treuzelen: als het nodig is via een wetswijziging, prima, zo niet, dan desnoods alsnog via een AMvB. Verwachte tegenstand wordt genoemd bij partijen als GroenLinks/PvdA, D66 en het CDA, maar het artikel wijst op de verkiezingsuitslag van 29 oktober als legitimatie voor een rechtsere koers.
Tegelijk gebruikt de tekst het debat om breder politiek activisme te stimuleren: lezers worden aangespoord een verklaring te tekenen waarin wordt betoogd dat abortus geen mensenrecht is. De auteur verbindt daarmee vragen over institutionele macht aan inhoudelijke beleidskeuzes rond ethische kwesties.
Kortom: dit stuk presenteert het advies van de Raad van State als voorbeeld van een bredere spanning tussen juridische instituties en democratisch gekozen politiek, pleit voor volharding van het kabinet bij het nastreven van neutraliteit in de publieke handhaving en mobiliseert tegenstandersteun in het debat over abortus. Enige context: de Raad van State is een onafhankelijk adviesorgaan dat juridisch beoordeelt of voorstellen aansluiten bij grondwettelijke en wettelijke kaders; ministers kunnen advies negeren, maar doen dat zelden vanwege juridische risico’s.