PvdA'er Habtamu de Hoop wil woningbezitter straffen: hypotheekrenteaftrek moet verdwijnen
In dit artikel:
Habtamu de Hoop (PvdA) stelde onlangs in de Kamer dat Nederlandse woningbezitters “ontzettend veel geld verdiend” hebben door de schaarste op de woningmarkt en pleitte in dat licht voor het afschaffen van de hypotheekrenteaftrek. De columnist reageert fel: dit is geen incidentele uitglijder maar past volgens hem in een bredere linkse mentaliteit die bezit wil belasten en huiseigenaren wil straffen.
Wat er volgens de schrijver speelt: er is woningnood in Nederland door factoren als ruimtelijke keuzes, immigratie en te weinig nieuwbouw, maar in plaats van die oorzaken aan te pakken richt de PvdA zich op particuliere huiseigenaren. Mensen die jarenlang hypotheek hebben afbetaald en gespaard, worden volgens de columnist onterecht weggezet als “profiteurs”. De kritiek luidt dat het weghalen van renteaftrek neerkomt op afpakken van de middenklasse en op een politiek die bezit bestraft en afhankelijkheid beloont.
De tekst koppelt deze opvatting aan de samenwerking of versmelting van PvdA en GroenLinks en wijst op een bredere linkse ambitie om belastingen op bezit te verhogen; daarbij wordt ook de rol van partijleiders die belastingverhoging nastreven genoemd. De columnist verdedigt de hypotheekrenteaftrek als een noodzakelijke correctie: huiseigenaren zouden al zwaar belast worden en zonder aftrek zou de belastingdruk onevenredig toenemen. Het beleid om de aftrek af te schaffen wordt in de kritiek bestempeld als “roofpolitiek” die de middenklasse uitholt en investeringen in eigen woning ontmoedigt.
Extra context die het debat verduidelijkt: de hypotheekrenteaftrek is in Nederland al jaren onderwerp van discussie. Tegenstanders zeggen dat de regeling huizenprijzen kan opdrijven en vooral hogere inkomens bevoordeelt; voorstanders benadrukken dat veel huiseigenaren juist worden beschermd tegen dubbele belastingdruk en dat het een stimulans is voor eigen woningbezit en vermogensopbouw. Diverse voorgestelde hervormingen variëren van geleidelijke afbouw tot volledige afschaffing, en politieke partijen verschillen sterk van mening over tempo en compensatie voor getroffen huishoudens.
De kern van het artikel is een pleidooi om huiseigenaren niet te raken met radicale fiscale ingrepen en in plaats daarvan de oorzaken van woningtekorten tegemoet te treden. De schrijver waarschuwt dat het ondermijnen van fiscale prikkels voor bezit de middenklasse en de langetermijninvesteringen van burgers kan schaden.