Putters verdedigt mini-coalitie van D66 en CDA - alsof 44 zetels ineens "breed draagvlak" betekenen
In dit artikel:
In Den Haag roept de recente steun van Kim Putters — voormalig informateur en huidig voorzitter van de Sociaal-Economische Raad (SER) — veel verontwaardiging op. Putters juicht toe dat D66-leider Rob Jetten en CDA-leider Henri Bontenbal samen aan tafel zitten om de formatie "inhoudelijk richting" te geven. Die samenwerking betreft alleen twee partijen die samen 44 van de 150 Kamerzetels bezitten, iets wat de auteur van het stuk kwalificeert als onvoldoende democratisch mandaat.
De kritiek richt zich op meerdere punten: ten eerste wordt aangevoerd dat de uitslag van 29 oktober volgens de schrijver een duidelijke verschuiving naar rechts liet zien, en dat het daarom onlogisch is dat juist deze middenpartijen nu belangrijke contouren uitzetten op thema’s als migratie, wonen, economie, energie en klimaat. Ten tweede stoort het de auteur dat een oud-informateur en nu SER-voorzitter publiekelijk het proces verdedigt, omdat de SER en het ambtelijke netwerk al jarenlang een sleutelpositie innemen bij beleidsvorming — wat volgens de stukschrijver de indruk van kartelpolitiek en bestuurlijke zelfbehoud versterkt.
De kern van de beschuldiging is dat door het relativeren van zetelaantallen de betekenis van verkiezingen uitgehold wordt: wie de schrijver spreekt, ziet hier niet langer representatie maar technocratisch handelen van een politieke en bestuurlijke elite die buiten de electorale legitimiteit om agenda’s vastlegt. Dat zou ook verklaren waarom burgers volgens de auteur afhaken: hun stemmen zouden terugkomen bij dezelfde gezichten die telkens weer invloed uitoefenen onder het mom van “stabiliteit” en “breed draagvlak.”
Het opiniestuk combineert deze politieke analyse met een expliciete oproep aan lezers om een verklaring te tekenen dat abortus geen mensenrecht is, waarmee het artikel zichzelf tevens positioneert binnen een breder politiek-ideologisch debat. Concluderend stelt de schrijver dat wat nu gebeurt geen normale formatie is maar een herbevestiging van gevestigde macht — en dat het negeren van zetelaantallen de uitkomst van de verkiezingen effectively ontkracht.