Poppodium 013 viert de Palestijnse cultuur om die levend te houden. 'Dansen is ook een verzetsvorm'
In dit artikel:
In Tilburgs poppodium 013 vond een avond plaats in de reeks Don’t Stop Talking About Palestine, een initiatief van Melkweg-programmeur Max Lagewaard en Oxfam Novib dat eerder al in Amsterdam, Utrecht en Den Haag werd gehouden. Lagewaard zette de avonden op uit een gevoel van machteloosheid over het geweld in Gaza: hij wilde zijn podium gebruiken om te informeren, troosten en mensen samen te brengen. De formule combineert panels en interviews georganiseerd door Oxfam Novib met liveoptredens en cultuurprogrammering van het poppodium.
De zevenkoppige band Son Mieux speelde – tegen een onkostenvergoeding – om publiek te trekken, waarna frontman Camiel Meiresonne benadrukte dat de band vooral wil bijdragen door te spelen en te luisteren. In de zaal wisselden informatiebijeenkomsten over de humanitaire situatie in Gaza en de geschiedenis van het conflict gesprekken en emoties af met muziek, eten en culturele elementen. Bezoekers konden via kaartverkoop of donaties de humanitaire projecten van Oxfam Novib steunen; in Tilburg waren tickets gratis maar werden wel donatiemogelijkheden geboden.
Een van de sprekers was de Palestijnse activist Nejma Jadallah, die persoonlijk verhalen deelde over haar familie — vluchtelingen sinds de Nakba en familieleden zonder toegang tot adequate medische zorg — waardoor er veel geschokte en verontwaardigde reacties ontstonden. Haar pleidooi resoneerde: “We zijn allemaal mensen. Nooit meer is nooit meer,” was een van de kernpunten. Buiten het podium werden Palestijnse cultuur en solidariteit gevierd met voedsel, verkoopstands, merchandise en de volksdans dabke, die tijdens de avond ook werd aangeleerd — dansen werd expliciet gepresenteerd als een vorm van verzet.
De samenkomst trok een gemengd publiek — van jongeren tot zestigplussers — en schetste een sfeer van rouw, verontwaardiging maar ook hoop en verbondenheid. Lagewaard wil met dit soort avonden niet alleen informeren, maar vooral mensen bij elkaar brengen zodat er een breder draagvlak en een gezamenlijke ‘front’ ontstaat om aandacht te blijven vragen voor Gaza.